.
فرامرز اصلانی متولد ۲۲ تیر ۱۳۳۳ در تهران، خواننده است
فارغ التحصیل لیسانس رشته روزنامه نگاری از دانشگاه لندن است، او نوازنده زبر دستی نیز است و در نواختن گیتار و سه تار مهارت دارد، صدای او گرچه در ایران ممنوع است اما برخی آهنگ های او از جمله الا ای آهوی وحشی بارها ار رادیو پخش شده است
از کودکی در خانه ی ما، موسیقی دان های زیادی رفت و آمد می کردند
پدرم هم با وجود این که وکیل دادگستری بود، عاشق تار بود و این ساز را می نواخت من با وجود این که موسیقی سنتی را بیشتر می شنیدم عاشق ترانه های ایتالیایی و فرانسوی مثل ترانه های چارلز آزناوور بودم پدرم برایم گیتار نمی خرید و می گفت درست بخوان. من هم تار پدرم را برمی داشتم و با آن، آهنگ های ایتالیایی و فرانسوی را می زدم که البته چیز عجیب و غریبی از آب در می آمد
من چون از کودکی علاقه ام به شعر و موسیقی بوده است لاجرم به سراغ این راه رفتم
اگر من مثلا به جای این که زنده یاد بنان را ببینم یا زنده یاد یاحقی را در منزل مان ببینم مثلا یک استاد نقاشی دیده بودم شاید برای بیان خودم الان یک نقاش شده بودم ولی چون با او نزدیکی داشتم و با آن دنیا نزدیکی داشتم برای بیان خودم از قالب ترانه استفاده کردم
در سنین نوجوانی ز ایران بیرون آمده بودم، می دانید که قاعده این بود وقتی شما را بیرون می فرستند باید درس بخوانید می خواستند که من حقوق بخوانم، چون پدر من حقوق خوانده بود و حقوقدان بود
می خواستند که من هم از او دنباله روی بکنم. ولی خوب من دلم در گرو چیز دیگری بود و چون می خواستم با واژه ها سروکار داشته باشم دیدم نزدیک ترین چیز به من روزنامه نگاری است
پس از فارغ التحصیلی مدتی را به لس آنجلس رفت و برای چندین نشریه فارسی و انگلیسی زبان کار کرد، سپس به ایرن بازگشت و در روزنامه مجله تهران شروع به کار روزنامه نگاری کرد
با موسسه اطلاعات و در نشریه تهران ژورنال به عنوان مخبر سیاسی شروع به کار کردم
هفته ی اول، هر چه نوشتم، در اداره ی سانسور حذف شد. شروع کردم به گزارش نوشتن در باره ی چیزهای مختلفی نظیر قالب بافی یا عشایر ایران، چون اساسا خبر سیاسی قابل درجی وجود نداشت
عکس فرامرز اصلانی و همسرش
او در سال های روزنامه نگاری با موسیقی و خواندن غریبه نبود و در کلوب ها می خواند بالاخره در سال ۱۹۷۷ مورد توجه رئیس کمپانی موسیقی CBS در تهران قرار گرفت و با حمایت آنها توانست مجموعه ای از آثار خود بنام دل مشغولی ها را منتشر کند که خیلی زود جز پرفروش ترین آثار موسیقی در آن سال ها قرار گرفت و او را به شهرت رساند
پس از انقلاب سال ۱۳۵۸ او به همراه خانواده‌اش ایران را ترک کرد و در انگلستان ساکن شد، در آنجا به طور همزمان فعالیت های روزنامه نگاری و موسیقایی اش را پی گرفت، او در سال ۱۳۷۱ از انگلستان به آمریکا مهاجرت کرد در ایالت مریلند ساکن شد که مدتی بعد در سال ۱۳۷۶ به شهر لس آنجلس در ایالت کالیفرنیا رفت
به خاطر توليدهايی که ميشه، به خاطر کمپانی های ضبط و … همين طور به خاطر تعداد ايرانی هايی که اينجا هستند، ميتونم بگم که خوشبختانه من اصلاً اينجا احساس غربت نمی کنم، مثلاً در خيابونی به اسم Westwood که بيشتر شبيه استامبول ميمونه، هر جايی که ميری همه فارسی صحبت می کنند همه چيزی هم اونجا پيدا ميشه؛ خياطی، بند انداختن ! فقط اينجا حموم کم داريم !
عکس فرامرز اصلانی و حامد نیک پی
فرامرز اصلانی تا بحال دوبار ازدواج کرده است، او از همسر سابق خود دو دختر بنام های فدرا و رکسانا دارد که هر دو قدم در راه پدر گذاشتند و در عرصه موسیقی فعالیت می کنند
موسیقی عاشقانه. ایتالیایی، فرانسوی و اسپانیولی. گاهی نه تنها زبان، بلکه حتی نام برخی را نمی دانم، اما از شنیدن موسیقی آنها لذت می برم. مثل یک پدر و دختر هندی که با هم می خوانند و صدای آنها مانند سازی است که می نوازند
به موسیقی کلاسیک هم علاقه دارم و کارهای ویوالدی، آلبینونی و راخمانینوف را دوست دارم. البته در موسیقی اسپانیولی هم که سرآمد همه از نظر من، پاکو د لوچیا است
در ایران اولین کسی که یک گیتار به دست گرفت و خواند، ویگن بود
او اولین و تنها خواننده بود و حق انتخاب دیگری هم در آن دوران نداشتیم خوشبختانه کار ویگن خیلی خوب بود فرهاد خواننده ی دیگری بود که دوستش داشتم
مهرپویا نیز در شمار خوانندگانی بود که نوآوری داشت. صدای ابی و کارهای داریوش را هم خیلی دوست دارم. البته در مورد داریوش باید بگویم که ما با هم خیلی جفت و جوریم
آهنگ ساختن و شعر گفتن جزو غريزه من است
اما روی چيزی که می خواهم ضبط کنم خيلی حساس هستم و دوست ندارم هی آلبوم درست بکنم اگر دقت کنيد آلبوم های قديمی من هنوز هم فروشش مثل يک آلبوم جديد هست
در آمريکا سال ۷۲ يا ۷۳ شبی قرار بود من جايی برم. توی راه بارون گرفت
من هم با حرکت و صدای برف پاک کن های ماشين شروع کردم به زمزمه کردن. وقتی به مقصد خودم رسيدم تقريباً آهنگ اگه يه روز ساخته شده بود همون شب هم با گيتارم توی جمع اين آهنگ رو خوندم و همه خوششون اومد و در نهايت اون آهنگ ساخته شد
● دلمشغولی ها – ۱۳۵۶
● به یاد حافظ – ۱۳۵۷
● روزهای ترانه و اندوه – ۱۳۷۸
● رومی – با داریوش و رامش – ۱۳۸۲
● خط سوم – ۱۳۸۹
بیوگرافی فرامرز اصلانی و همسرش | سایت فتوکده
۱۰۱ 
۲۸ 
