مهسا جاور متولد ۲۲ اردیبهشت ۱۳۷۳ در زنجان، قایقران روئینگ است
فارغ التحصیل کارشناسی ارشد تربیت بدنی از دانشگاه زنجان است که اتفاقی و از ۱۵ سالگی وارد قایقرانی شده و از ۱۶ سالگی در تیم ملی می درخشد
با ۱۷۳ سانتی متر قد و ۶۲ کیلوگرم هم اکنون از بهترین قایقرانان بانوی ایران می باشد و در حیطه مربیگری هم فعالیت دارد
مهسا جاور در شهرستان زنجان به دنیا آمده است و یک برادر به نام مهدی دارد، پدرش آقای امیر جاور آرایشگر بوده و مادرش خانم لیلا ایمانی نام دارد و پدبزرگش شهید احمد جاور است
من کوچک ترین شناختی از رشته قایقرانی نداشتم اما زمانی که به مدرسه می رفتیم، یک طرح استعدادیابی در مدارس اجرا شد و معلمان ورزش بچه های قدبلند را برای تست در رشته قایقرانی انتخاب کردند؛ من هم چون قدم بلند بود و قدرت بدنی خوبی داشتم، انتخاب شدم
تا چند ماه اول هم واقعا علاقه خاصی به قایقرانی نداشتم اما به عنوان بازیکن رده جوانان تیم ملی انتخاب شدم و کم کم عاشق روئینگ شدم
خودم اول باورم نمی شد که من کجا و تیم ملی کجا؛ اما اولین باری که توی قایق نشستم، در اردوی تیم ملی بود
از سال ۱۳۸۹ از ۱۶ سالگی تمرینات خود را در تیم ملی قایقرانی شروع کرده و سال ۱۳۹۱ نخستین مدال خود را در مسابقات قهرمانی جوانان جهان دریافت کرده و تاکنون بیش از ۱۵ مدال آسیایی در صندوقچه افتخاراتش ثبت است
اولین مسابقه بین المللی خود را سال ۱۳۸۹ در ۱۶ سالگی همراه تیم ملی در مسابقات قهرمانی آسیا تجربه کرده است که توانستند عنوان چهارمی رقابت ها را کسب نمایند
سال ۱۳۹۵ در ۲۲ سالگی تنها سهمیه قایقرانی روئینگ ایران در المپیک ۲۰۱۴ ریو را کسب کرد و در این مسابقات رتبه بیست و هشتم را به دست آورد
سال ۱۳۹۷ بعد از بازی های آسیایی ۲۰۱۸ جاکارتا به خاطر زندگی متاهلی و مادر شدن قایقرانی را کنار گذاشت و از سال ۱۳۹۹ ورزش خود را از سر گرفت و از ۱۴۰۰ در تیم ملی است
مدت زمان زیادی نبودم و تقریبا بیش از سه سال زمان برد تا دوباره برگردم که فاصله زمانی زیادی بود، به دلیل برخی مسائل شخصی نمی توانستم تمرین کنم
زمانی که تصمیم گرفتم برگردم، واقعا اوایلش سخت بود و تحمل فشار تمرین ها از لحاظ فیزیکی و روانی برایم سخت بود، در این مدتی که نبودم، مادر شده بودم و مشغله های بیشتری داشتم و ناخودآگاه فاصله بیشتری با تمرین داشتم، وقتی تصمیم گرفتم برگردم تمام توانم را گذاشتم تا درست برگردم
ورزش دیگری در حد حرفه ای کار نکردم فقط یک مدت اسکیت کار میکردم و در حد مدارس هم مدال آمادگی جسمانی داشتم، اصلا به ورزش رزمی علاقه ندارم و با روحیه من سازگار نیست.
هر رشته ای قشنگی خودش را دارد اما سلیقه ها فرق می کند
برای اولین بار بود که در شهر انزلی و حین برگزاری اردوهای تیم ملی سوار قایق حرفه ای شدم، البته پیش از این در زنجان یک قایق شکسته داشتیم که در سد ۱۰۰ متری بود
فقط در حدی بود که داخل آن بنشینیم و تعادل بگیریم و با قایق آشنا شویم
سال ۱۳۹۲ در ۱۹ سالگی با محسن محمد سیفی، قهرمان ووشو ازدواج کرد و سال ۱۳۹۸ صاحب دختری به نام منیل شد اما این زندگی در سال ۱۴۰۱ به جدایی ختم شد
از اواسط سال ۱۴۰۰ ، واقعا دوره وحشتناکی را پشت سر گذاشتم و مرحله ای از زندگی ام بود که فکر می کردم این اتفاقات فقط در فیلم ها است
به خاطر مهسا جاور آن یک سال، به خودم افتخار می کنم، به عنوان یک مادر، قوی بودم و توانستم سرپا بایستم، تا آخر عمرم برای یک سال وحشتناکی که پشت سرگذاشتم، به خودم افتخار می کنم و به دخترم مینل یاد می دهم که می تواند یک زن و یک مادر قوی باشد
به نظرم ورزش کردن برای ما یک اعتیاد است و هر مدالی که می گیریم، طمع بیشتری برای کسب مدال های دیگر پیدا می کنیم
من دو دوره بازی های آسیایی رفتم و در یک دوره المپیک بودم با این حال طمع این را دارم که در بازی های آسیایی مدال طلا بگیرم و دوباره در المپیک باشم و نتیجه بهتری را به دست آورم
اکثرا همه فکر می کنند که مینل دخترم باعث شده ادامه ورزش قهرمانی برایم سخت تر شود در صورتی که این طور نیست، درست است مادرم اما شاید یکی از اصلی ترین دلایل برگشتم و قدرتی که به دست آوردم که مانند قبل در اردوها تلاش کنم، دخترم است و واقعا او قدرت برگشت دوباره به تمرین را به من داده است
مینل باعث شده که قوی تر و با هدف تر بجنگم چون دوست دارم دخترم به داشتن مادری مثل من افتخار کند و چیزی داشته باشم که به عنوان یک مادر به دخترم یاد بدهم
بزرگترین دغدغه ورزشکاران تیم ملی قایقرانی مالی است و این چیزی است که من بارها دیده ام، درآمد ورزشکاران از لیگ است که متاسفانه در رشته ما هنوز خیلی پایین است و رقم ها وحشتناک هستند
اگر مسئولیت داشتم، قطعا فکری می کردم تا ورزشکارانم بتوانند بدون دغدغه مالی خیلی خوب تمرین کنند و حداقل این دغدغه را از آنها می گرفتم
فکر می کنم به جایگاهی بیشتر از آن چیزی که یک زمانی آرزویش را داشتم، رسیدم، شاید یکی از فانتزی ها و رویاهایم این نبود که با دخترم تمرین کنم اما حتی به آن هم رسیده ام
به نظرم از یک جایی به بعد بیشتر دنبال هدف هستم تا رویا، الان هم رویاهای من تمام شده است و برای واقعیت ها می‌جنگم
من ورزشکاران بزرگ رشته خودم را خیلی دوست داشتم ببینم مثل «اولاف توفته» که از اسطوره های روئینگ است و همچنین خانم «کاترین» که دیدنش بین رویاهای من بودم و حتی در المپیک با او سر خط رفتم البته من حتی خیلی از ورزشکاران بزرگ المپیکی کشور خودمان را هم ندیده بودم مثل بهداد سلیمی، روزبهانی، رستمی، حدادی و بسیاری از ورزشکاران المپیکی دیگر را ندیده بودم و در المپیک برای نخستین بار آنها را از نزدیک دیدم
استادهایم از لحاظ غیبت های من کاملا با من راه می آمدند و به دلیل اینکه من نمی توانستم زیاد سر کلاس بروم به من کمک می کردند و حذفم نمی کردند اما از لحاظ نمره هیچ کمکی به من نمی کردند و هیچ استادی در دانشگاه حتی نیم نمره به من ارفاق نکرده است
از نظر سنی هیچ محدودیتی برای قایقرانی وجود ندارد، من هم قصد دارم تا موقعی که توان ادامه این رشته را داشته باشم، به پارو زدن ادامه بدهم
من به عنوان مدل لباس های رژه المپیک برزیل انتخاب شدم و آن ها پوشیدم و صبح روز عکاسی که از خواب بیدار شدم با موج عظیمی از مشهوریت مواجه شدم و آنموقع اولین بار بود که اینقدر مشهور می شدم
بین اعضای بدنم بیشتر روی شکمم حساس هستم و نمی خواهم بزند بیرون، زیاد به عمل زیبایی فکر نمی کنم اما گاهی اوقات به ذهنم میزند که بینی ام را عمل کنم
خرید حضوری را ترجیح می دهم چون که چیزی را که می خواهی بخری باید ببینی چون خیلی وقت ها آن چیزی را که در آنلاین می بینی وقتی تنت می کنی آن چیزی که میخواستی نیست
تازگی ها بیشتر پوشاکی که استایل بیرونم هستند را می خرم ولی قبلا بیشتر لباس ورزشی می خریدم و محبوبترین پوشاکم هم کفش است به خصوص کفش پاشنه بلند که خیلی دوستش دارم
کلا حساسیتی روی مد ندارم و از هر چیزی که خوشم بیاید را میخرم و دوست دارم خانومانه و شیک باشد
یک مانتوی کوتاه با شلوار کوتاه و کفش های پاشنه بلند همراه با رنگ های شاد استایل مورد علاقه ام است و ترجیحا رنگ های سفید و سرمه ای را می پسندم
اصلا اهل فوتبال نیستم و بین فوتبالیست ها فقط اسم علی دایی و علی کریمی را شنیدم؛ وحید طالبلو هم فکر می کنم دروازه بان استقلال یا پرسپولیس بود
۱۹ 
۹ 
