.
شعرها زیباترین کلام برای بیان احساسات می باشد، در قالب شعر می تواند با کلمات قشنگ، زیباترین جملات رو جاری کنیم و از عمق وجودی خود حرف بزنیم
در این مطلب شعر نو عاشقانه و احساسی را می خوانید
چه رنگی هستی که چشمانم را
مجذوب خود کردی ؟
از چه سلول قلبی هستی
که بی بهانه در قلبم نشستی ؟
___________________________
به کدامین بهانه
تو را ساعت ها
نظاره کنم
به تو و چشمانت
تو قاب نگاه منی
در بهانه های بی هنگام
___________________________
از من مپرس دلیل عاشقی را
من خود نمی دانم چرا اینگونه شدم
آری اگر می گویند این عشق است
پس من عاشق شدم
___________________________
من عشق تو را در دل دارم
چه تو باشی چه نباشی
نگهش می دارم
ای عشق
ای همه بهانه ها از تو
ای عشق تنهایی من
ای یک نفس جدایی از من
ای جا مانده از من
ای خودِ خود من از من
___________________________
انگار معجزه بود خواستن تو
دل دادن و
دوست داشتن تو
___________________________
می دونی چقدر دوستت دارم
می دونی چقدر برات می تپه دلم
می دونی عاشقی با تو یه دنیای قشنگه
می دونی زندگی با تو یه لبخند پررنگه
___________________________
هوا سخت دو نفره ست
من و تو و
تو و من و
پاییز و برگ های
لبریز
___________________________
صدایم بزن
اسمم در دهانت
طنینی دارد
که حتی آنموقع
خودم را هم
دوست دارم
صدایت می زنم
صدایی که نام تو را
خالی میارد
بی صدا و بی نام و نشان و
بی سیاست
___________________________
چراغ منی
در شب هایی که
بودن تو
تاریکی اش
احساس نمی شود
___________________________
چه دوری و چه نزدیکی ای
داشتن و نداشتن تو
وقتی کنارم نشسته ای و
نگاهت
از چشمانم به قلبم
رسوخ می کند
رسوب می کند
___________________________
بیا و قاب بگیر
خاطرات را
اینجا قلمم دوات ندارد
خاطراتم
رنگ ندارد
دستان تو را می خواهم
___________________________
بیا عشق را در دل های ترجمه نشده
معنی کنیم
در فصل های شاهنامه
کمی شعرخوانی کنیم
___________________________
قسم به آن حسی که
از لحظه دیدارت مرا تبدار کرده
زندگی را با تو دوست می دارم
می دارم
می دارم
اینجا کسی هست
از من به من نزدیک تر
می پیچد هرم نفس هایش
در خانه امنم
از عشق به خود آدمی
لبریز تر
___________________________
بی تو نمی توان به طلوع خورشید نگریست
بی تو گر زندگی تکرار شود
تکرار را نمی خواهم
می خواهم
گاه
تورا
___________________________
به دنبال توام
در جستجوی خودم
در چشمان نافذ تو …
صدای قدم های خسته ام
در خیابان
زیر باران
زیر باران
به دنبال تو
___________________________
کجایی که زندگیم بی تو پابرجاست
کجایی که هرجایی دلم آنجاست
___________________________
اشک هایم بهانه ای ست
برای از تو گفتن
از تو نوشتن
از تو خواندن
به خاطرات تو زنده ماندن
روزی طغیان می کند این دریای
سیل وارِ اشک های من
در خاطرات تو
___________________________
دوستم داشته باش
از رفتن بمان …
دستت را به من بده
که در امتدادِ دستانت
بندریست برای آرامش
هرچه بیشتر فکر می کنم
کمتر به یاد می آورم خودم را
پیش از عاشقت بودن
الان دقیقا کیستم ؟
ته مانده ای از خودم
یا تمام تو ؟!
___________________________
به ناچار عاشقت شدم
نه برای آنکه زیباترینی، نه
برای آنکه عمیق ترینی …
___________________________
و چه احساس نجیبی ست
که با دیدن تو
طلب عشق زِ بیگانه ندارم هرگز
___________________________
در تمام بن بست های زندگی ام
آغوش تو می شود همان آسمان
که راهش باز است و بعد از آن
بن بست بی معنی ترین واژه می شود
___________________________
تا به حال صدایی بلندتر
از صدای چشم ها شنیده ای ؟
تا به حال کسی
همزمان از دو پنجره
فریاد زده دوستت دارم ؟
دست های تو کلید صبح است
که سوی مشرق می چرخد
و سپیدی را از پسِ نردهی سایه روشن
به سوی پنجره ها می خواند
___________________________
من دلم روشن است
روزى تو از راه مى رسى
و كوچه بوى عطر تو را مى گيرد
ديوارها گل مى دهند
پنجره ها عاشق مى شوند
و خانه ام خوشبخت !
آن روز براى تمام خستگى هايم
يک صندلى روبه روی تو كافیست !
___________________________
با تو بودن چقدر خوب است
وقتی مرا می خوانی
مثل لمس دستانت در تاریکی
مثل عطر تنت روی پیراهنم
مثل فکر بوسهی هوس انگیزت !
___________________________
با تو بودن چقدر خوب است
آنقدر که مسافری می شوم با پای پیاده
اگر تمام جاده ها به سوی تو
یک طرفه باشد
___________________________
تن تو آهنگی ست
و تن من كلمه ايی كه در آن می نشيند
تا نغمه يی در وجود آيد
سرودی که تداوم را می تپد …
نمی دانم چرا
وقتی به آغوش می گیرمت
دیگر به هیچ چیز فکر نمی کنم
شاید آغوش تو
بُن بستِ تمام افکارم است
___________________________
خوشبختی
همین عطر محو
و مختصر تفاهم است
که در سرای تو پیچیده است
___________________________
خیال می کنم شهرهای دنیا
نقطه هایی خیالی اند
روی نقشهی جغرافیا
همهی شهرها، جز یک شهر
شهری که عاشقت شدم آنجا
شهری که خانهی من شد بعد از تو
___________________________
اگر مرگم به نامردی نگیرد
مرا مهر تو در دل جاودانی ست
وگر عمرم به ناکامی سرآید
تو را دارم که مرگم زندگانی ست
___________________________
چه زیباست اندیشیدن به تو
در میان اخبار مرگ و پیروزی
چه زیباست اندیشیدن به تو
___________________________
آنهایی که وعده بهشت می دهند
بیخبرند من اینجا میان بازوانت
در آغوشت، بهشت را دارم
دستانم را بگیر و ببر
جایی دور از این آدم ها
دور از این هیاهو
جدا از این همه جدایی ها
ببر به کورترین نقطهی جهان
جایی که با آرامش
بوسه بر پیشانی ات بنشانم
___________________________
رج به رج
می بافم خیالت را
می شود بیایی
این دوست داشتن را
دورِ گردنت بیندازم ؟
___________________________
و عشق تو مثل گل یاسِ
حیاطمان می ماند
که هر صبح
از عطر آن مست میشوم
___________________________
چشم هایم را می بندم
نفس می کشم تو را
بویت هوای ریه هایم را تازه می کند
و من پُر می شوم
از عطر دوست داشتنت
___________________________
دستت را روی قلبم بگذار
و با دوستت دارمی ساده
تپیدنش را تا ابد تضمین کن!
___________________________
با پای دل قدم زدن آن هم در کنار تو
باشد که خستگی بشود شرمسار تو
در دفتر همیشگی من ثبت می شود
این لحظه ها عزیزترین یادگار تو
بعد از دیدن تو فهمیدم
بهشت یک باغ نیست
بهشت یک آدم است
___________________________
حالا هر قفلی که می خواهد
بر درگاهِ خانه ات باشد
عشق پیچکی ست
که دیوار نمی شناسد
___________________________
تو که نمی دانی
هر آدمی دلتنگی های
مخصوص خودش را دارد
و تو پنهانی ترین دلتنگی منی
در این هوا فقط
یک وعده آغوشِ تو می چسبد
لب سوز و لب دوز
چای را بعدا هم می شود خورد!
___________________________
گاهی هم دروغ خوب است !
مثلاً میگویم سردم است
تا به این بهانه دستانم را بگیری
___________________________
مرا جوری در آغوش بگیر
که انگار فردا میمیرم
و فردا چطور !؟
جوری در آغوشم بگیر
که انگار از مرگ بازگشته ام