لورل و هاردی یک زوج کمدی بریتانیایی – آمریکایی در اوایل دوران هالیوود کلاسیک سینمای آمریکا، متشکل از «استن لورل» اهل انگلیس و «الیور هاردی» اهل آمریکا بود
آنها کار خود را در دوران فیلم صامت شروع کردند
بعداً با موفقیت به سمت فیلم ناطق رفتند و از اواخر دهه ۱۹۲۰ تا اواسط دهه ۱۹۵۰، به خاطر کمدی خود در سطح بین المللی مشهور بودند
لورل (لاغر) در نقش دوست دست و پا چلفتی و هاردی (چاق) قلدر پر زرق و برق بازی می کرد
لورل و هاردی نخستین بار سال ۱۹۲۱ پیش از تشکیل رسمی زوج هنری لورل و هاردی در فیلم صامت «سگ خوشبخت» با هم همبازی شدند
آن زمان هنوز تبدیل به زوج کمدی نشده بودند و پیش از تشکیل این زوج لورل در بیش از ۵۰ فیلم و هاردی در بیش از ۲۵۰ فیلم ایفای نقش کرده بودند
عکس لورل و هاردی بازیگر
سال ۱۹۲۴ لورل و هاردی هر دو شروع به همکاری با استودیوی هال روچ کردند و ابتدا قرار بود که لورل به عنوان کارگردان و نویسنده در این استودیو کار کند
او بین سال های ۱۹۲۶ – ۱۹۲۵ ده فیلم کوتاه صامت را برای این کمپانی کارگردانی کرد و هاردی در ۳ تا از فیلم های بازی کرده بود
تا اینکه سال ۱۹۲۶ هاردی در اتفاقی ناگوار دچار سوختگی و راهی بیمارستان شد
از آنجایی که قادر به بازی در یک فیلم کمدی از قبل برنامه ریزی شده نبود از لورل خواسته شد تا به جای او بازی کند
لورل قبول کرد و در کنار هاردی در فیلم “۴۵ دقیقه از هالیوود” به بازی پرداخت
البته در این فیلم این دو در هیچ صحنه ای با هم همبازی نبودند و نقش های جداگانه ای داشتند به همین دلیل تا بهبود هاردی، سکانس های مربوط به لورل فیلمبرداری شد
عکس های لورل و هاردی
از اوایل سال ۱۹۲۷ لورل و هاردی در چندین فیلم کوتاه از جمله “سوپ اردک”، “ازدواج چپ اندرقیچی” و “با عشق و نارضایتی” با هم همبازی شدند
این زمینه ساز آغاز دوستی این دو با یکدیگر شد و همینطور ماهیت کمدی دوجانبه آنها آشکار گردید
لئو مک کری مدیر ناظر استودیو روچ وقتی متوجه واکنش تماشاگران به بازی این دو شد تصمیم گرفت از آن پس آنها را در یک تیم کمدی دونفره به بازی بگیرد
نتیجه منجر به تولید مجموعه فیلم های لورل و هاردی در اواخر همان سال شد
عکس و بیوگرافی لورل و هاردی
این دو کمدین سال ۱۹۲۹ با بازی در فیلم کوتاه “ما عادت نداریم” به بازی در فیلم های ناطق روی آوردند
سال ۱۹۳۱ اولین فیلم بلند آنها به نام “ما را ببخشید” منتشر شد و سال ۱۹۳۲ فیلم کوتاه سه حلقه ای آنها به نام “جعبه موسیقی” برنده جایزه اسکار بهترین فیلم کوتاه شد
آنها تا سال ۱۹۴۰ تحت قرارداد با روچ بودند و از سال ۱۹۴۱ تا ۱۹۴۵ در هشت فیلم کمدی درجه ب برای فاکس قرن بیستم و مترو گلدوین مایر بازی کردند
و پس از پایان دادن به تعهدات سینمایی خود در اواخر سال ۱۹۴۴، تمرکزشان را بر اجرای نمایش های زنده تئاتری بر روی صحنه گذاشتند
این دو کمدین جهانی به طور کلی در طول دوران هنری خود در ۱۰۷ فیلم از جمله ۳۲ فیلم کوتاه صامت، ۴۰ فیلم کوتاه صدادار و ۲۳ فیلم بلند نقش آفرینی کرد
۱۲ فیلم هم بازیگر مهمان بودند و یا نقش های افتخاری داشتند
تنها حضور تلویزیونی آنها در آمریکا، در ۱ دسامبر ۱۹۵۴
هنگامی که رالف ادواردز آن دو را غافلگیر کرد و با خود به محل ضبط برنامه زنده “این زندگی شماست” در شبکه ان بی سی برد
آخرین عکس لورل و هاردی
پخش مجموعه های لورل و هاردی قبل انقلاب از رسانه ملی شروع شد
اما اوج آن در نبود برنامه سازی مناسب تلویزیون در دهه شصت تا هفتاد در صدا و سیمای جمهوری اسلامی بود
استن لورل متولد ۱۶ ژوئن ۱۸۹۰ در انگلیس، کمدین، نویسنده و کارگردان فیلم بود
تحصیلکرده مقطع دیپلم از دبیرستان استون لا در اسکاتلند می باشد که با تئاتر شروع کرد و مدتی با چارلی چاپلین همکاری نمود و چهار ازدواج رسمی نیز داشت
آرتور استنلی جفرسون با نام هنری «استن لورل» روز ۲۶ خرداد ۱۲۶۹ در خانواده ای ۷ نفره در خانه پدربزرگ و مادربزرگش در خیابان آرگیل اولورستون لنکاوی انگلستان به دنیا آمده بود
۴ خواهر و بردار داشت که یکی از بردارانش به نام ادوارد بازیگر بود و خواهری به نام اولگا داشت که مدیر رستوران بود
پدرش آرتور جی جفرسون، کارآفرین تئاتر و صاحب سالن نمایش در شمال انگلستان و اسکاتلند به همراه مادرش مارگارت هر دو چهره های معتبر هنر تئاتر بودند
پدر و مادر لورل در کار تئاتر بسیار فعال بودند و همواره سرشان شلوغ بود
از این جهت بیشتر سال های اولیه زندگی لورل با مادربزرگ مادری اش، سارا متکالف در نورث شیلدز گذرانده شده استپ
بیوگرافی استن لورل بازیگر
سال ۱۹۰۵ در ۱۵ سالگی به همراه خانواده اش به گلاسکو اسکاتلند نقل مکان نمود و در آنجا شروع به تحصیل در دبیرستان استون لا کرد
او توانست دیپلم خود را از این دبیرستان دریافت کند
پدرش مدیر تئاتر متروپل در اسکاتلند بود و از آنجا بود که وارد عرصه نمایش شد
کارش را با نمایش های کمدی روحوضی شروع کرد و اولین اجرای حرفه ای خود را روی صحنه در ۱۶ سالگی در سالن پانوپتیکون در گلاسگو تجریه کرد
در همین جا بود که برخی از خصیصه ها و اسباب های کمدی استاندارد لورل، از جمله کلاه بولر و خردنمایی های مضحک و خنده دارش شکل گرفت
سال ۱۹۰۹ در ۱۹ سالگی با نام هنری «استن جفرسون» وارد گروه بازیگران فرد کارنو شد و در آنجا هنرپیشه ذخیره چارلی چاپلین بود
سال ۱۹۱۲ همراه با گروه کارنو با یک کشتی، بریتانیا را به مقصد آمریکا ترک و در سرتاسر این کشور به اجرای برنامه پرداختند اما این گروه هنری در سال ۱۹۱۴ از هم پاشید
و استن به همراه دو عضو سابق این گروه، گروه کمدی “سه کمیک” را تشکیل دادند و تا اکتبر ۱۹۱۵ همکاری موفقیت آمیزی با یکدیگر داشتند و بعد از آن مسیرشان را از هم جدا کردند
پس از آن نیز بین سال های ۱۹۱۶ تا ۱۹۱۸ تحت نام یک گروه هنری ۳ نفره به نام “استن جفرسون” با آلیس کوک و بالدوین کوک همکاری کرد
در طول جنگ جهانی اول و بر اساس مصوبه “خدمت وظیفه گزینشی” لورل در ۵ ژوئن ۱۹۱۷ برای خدمت سربازی در ارتش آمریکا ثبت نام کرد
او اما به خدمت فراخوانده نشد و در کارت ثبت نامش، وضعیت اقامت وی را بیگانه مقیم و علت معافیتش را ناشنوایی ذکر کردند
لورل نخستین فعالیت سینمایی خود را در سال ۱۹۱۷ در ۳۷ سالگی با بازی فیلم کمدی صامت “کله پوک ها در ماه می” با بازی کنار می دالبرگ آغاز نمود
بعد از آن در چندین فیلم کوتاه دیگری چون “آلمانی ها و جاسوس ها” و “شن و ماسه” ایفای نقش کرد
عکس استن لورل و همسرش می دالبرگ
استن لورل سال ۱۹۱۷ در ۲۷ سالگی بعد از آشنایی با می دالبرگ به عنوان یک زوج بازیگر در تئاتر و سینما با هم همراه شدند و تحت یک ازدواج غیررسمی با هم زندگی می کردند
می دالبرگ، به استن گفت که نام هنری «استن جفرسون» به دلیل ۱۳ حرفی بودن خوش یمن نیست و به وی پیشنهاد داد نام هنری «لورل» را برای خودش برگزیند
او بعد از آن کم کم شروع به استفاده از این نام کرد و سال ۱۹۳۱ نام خود را به طور قانونی به این نام تغییر داد
سال ۱۹۲۴، برای حضور تمام وقت در سینما تحت قراردادی با جو راک برای ساخت ۱۲ فیلم کمدی کوتاه، بازی در صحنه تئاتر را رها نمود
اما این قرارداد یک شرط غیرمعمول داشت و آن این بود که دالبرگ نباید در هیچ یک از فیلم های لورل حضور داشته باشد
زیرا راک فکر می کرد که خلق و خوی دالبرگ مانع خلاقیت هنری لورل شده است
از این جهت جو راک تهیه کننده سینما به دالبرگ پول داد تا لورل را ترک کند و به زادگاهش استرالیا بازگردد و او نیز پذیرفت و رابطه این دو نفر در سال ۱۹۲۵ به پایان رسید
استن لورل و همسرش لوئیس نیلسون
لورل ۱۳ آگوست ۱۹۲۶ با لوئیس نیلسون، بازیگر آمریکایی ازدواج کرد و ۱۰ دسامبر ۱۹۲۷ اولین فرزند آنها دختری به نام لوئیس به دنیا آمد
می ۱۹۳۰ آنها صاحب پسری به نام استنلی شدند اما او ۹ روز بعد از تولدش از دنیا رفت
با این حال این زوج دسامبر ۱۹۳۴ از هم طلاق گرفتند، دختر لورل هم روز ۲۷ ژوئیه ۲۰۱۷ در سن ۸۹ سالگی درگذشت
عکس استن لورل و ویرجینیا روث راجرز
در سال ۱۹۳۵ لورل با ویرجینیا روث راجرز ازدواج کرد ولی سال ۱۹۳۷ درخواست طلاق داد
اعتراف کرد که هنوز به همسر سابقش لوئیس علاقه دارد و نتوانسته او را از زندگی اش کنار بگذارد اما لوئیس نپذیرفت که دوباره به زندگی لورل بازگردد
این زوج بار دیگر سال ۱۹۴۱، با هم ازدواج کردند ولی این رابطه باز هم دوامی نداشت و آنها برای دومین بار در اوایل سال ۱۹۴۶ طلاق گرفتند
ایوانووا شووالووا همسر سوم استن لورل
سال ۱۹۳۸، بعد از جدایی از همسر دومش با ویرا ایوانووا شووالووا (معروف به ایلینا) ازدواج کرد اما این ازدواج لورل بسیار پرتنش بود
ایلینا، لورل را متهم کرد که سعی داشت او را در حیاط پشتی خانه شان در دره سان فرناندو زنده به گور کند
سرانجام در سال ۱۹۳۹ از هم جدا شدند و در سال ۱۹۴۰ طلاق گرفتند
آیدا کیتائوا رافائل آخرین همسر استن لورل
لورل در ۶ می ۱۹۴۶ در ۵۶ سالگی با آیدا کیتائوا رافائل ازدواج کرد و تا زمان مرگش با او ماند
اواخر دهه ۱۹۴۰ بود که لورل متوجه شد دچار دیابت شده است از این رو هاردی را تشویق به حضور در پروژه های انفرادی نمود
هاردی هم قبول کرد و در فیلم هایی با بازی جان وین و بینگ کرازبی ظاهر شد
بعد از فوت هاردی بنا به گفته اطرافیان لورل؛ مرگ هاردی کاملا او را ویران کرد و هم از نظر روحی و هم جسمی بیمار شد و دیگر هرگز نتوانست بهبودی کامل خود را بدست آورد
در واقع لورل آنچنان ناتوان بود که قادر به شرکت در تشییع جنازه هاردی نشد و گفت: «بیب درک خواهد کرد».
اگرچه لورل ارتباطش را با طرفدارانش حفظ کرد، اما از آن پس، از هرگونه اجرای روی صحنه یا بازی در فیلم های دیگر خودداری کرد، زیرا نمی خواست بدون هاردی کار کند
او حتی هر پیشنهادی را برای حضور در مجامع عمومی رد می کرد
لورل آخرین سالهای زندگی اش را در آپارتمان کوچکی در «ساختمان های اوشنا» در سانتا مونیکا گذراند او همواره با هوادارانش مهربان بود
زمان زیادی را صرف پاسخ دادن به نامه های طرفدارانش میکرد و همچنین شماره تلفن وی نیز در «دفترچه تلفن همگانی» ثبت شده بود و مردم می توانستند مستقیما به او زنگ بزنند
لورل سال ها سیگاری بود اما در سال ۱۹۶۰ ناگهان تصمیم به ترک آن گرفت
در ژانویه ۱۹۶۵ چندین عکسبرداری با اشعه ایکس برای عفونت سقف دهانش انجام داد اما خطرناک نبود
در نهایت ۲۳ فوریه ۱۹۶۵ در سن ۷۴ سالگی، چهار روز پس از یک سکته قلبی در آپارتمان خودش درگذشت
او در آرامگاه فارست لان مموریال پارک در هالیوود هیلز به خاک سپرده شد
لورل دقایقی پیش از مرگ به پرستارش گفته بود که بدش نمی آید کمی اسکی کند و پرستارش پاسخ داد که نمی دانست لورل اسکی بازی بلد است
لورل گفت: «بلد نیستم، ولی ترجیح می دهم اون کارو بکنم تا این کار!» (اشاره ای به در بستر بیماری بودن و احتضار خود)
چند دقیقه بعد او به آرامی بر روی مبلِ راحتی خود جان سپرد.
لورل همچنین پیش از مرگش به شوخی گفته بود: «اگر کسی در مراسم تشییع جنازه من گریه کند، دیگر هرگز با او حرف نخواهم زد
اولیور هاردی متولد ۱۸ ژانویه ۱۸۹۲ در آمریکا، بازیگر و کمدین بود
ترک تحصیل کالج نظامی یانگ هریس در سیزده سالگی می باشد که به جای درس با سمت یادگیری موسیقی رفت و در نهایت با خوانندگی به سمت بازیگری کشید هشد
اولیور هاردی مردی درشت اندام با قد ۱٫۸۵ متر و وزنی در حدود ۱۳۶ کیلوگرم بود
اولیور نوروِل هاردی معروف به «اولیور هاردی» روز ۲۸ آذر ۱۲۷۰ به عنوان آخرین فرزند از ۵ فرزند خانواده اش در هارلم جورجیا ایالات متحده آمریکا به دنیا آمده است
پدرش الیور، یک کهنه سرباز ارتش ایالات مؤتلفه در جنگ داخلی آمریکا و مامور دریافت مالیات در کلمبیا بوده و مادرش امیلی نورول دختر یک سیاستمدار بود
هاردی حاصل ازدواج دوم مادرش و ازدواج سوم پدرش در سال ۱۸۹۰ است و والدینش سال ۱۸۹۱ و یک سال پیش از تولد اولیور، به مدیسون نقل مکان کردند
او پدرش را در یک سالگی از دست داد
برادر بزرگترش سام در «رودخانه آنکی» غرق شد، هاردی او را از رودخانه بیرون کشید، اما نتوانست او را احیا کند و نام دو برادر دیگرش نیز سم و لوسیو بود
بیوگرافی اولیور هاردی بازیگر
خانواده اش در دوران کودکی او را به «کالج نظامی جورجیا» در میلجویل فرستادند و سال ۱۹۰۵ در ۱۳ سالگی برای ترم پاییزه به «کالج یانگ هریس» در شمال جورجیا فرستاده شد
اما به طور کلی هاردی علاقه چندانی به تحصیلات رسمی نداشت و در عوض، از اول به موسیقی و تئاتر علاقمند بود و بنابراین به یک گروه تئاتر پیوست
مادرش که متوجه استعداد او در خوانندگی شد او را به آتلانتا فرستاد تا نزد آدولف دام پیترسن، معلم آواز به یادگیری موسیقی و صدا بپردازد
اولیور در برخی از این کلاس های آموزش آواز نیز شرکت نمیکرد تا بتواند در تئاتر آلکازار با هفته ای ۳٫۵۰ دلار آواز بخواند
سال ۱۹۱۰ بعد از افتتاح یک سالن سینما به نام «پالاس» در شهر محل زندگی اش میلجویل، به عنوان متصدی آپارات، بلیط گیر، سرایدار و مدیر سالن استخدام شد
آنجا بود که خیلی سریع شیفته صنعت نوپای سینما شد و بر این باور بود که خیلی بهتر از بازیگرانی که بر پرده می دید، می تواند بازی کند
تا اینکه یکی از دوستانش به او پیشنهاد نقل مکان به مکان ساخت فیلم ها در جکسون ویل را داد به این ترتیب سال ۱۹۱۳ به آنجا رفت
او شب ها در کاباره خوانندگی و روزها را در کمپانی تولیدی لوبین به عنوان کارگر وسایل صحنه و کارهای خرده ریز مشغول بود و به تدریج هنر سینما را آموخت
سال ۱۹۱۴ در ۲۲ سالگی در اولین فیلم خود به نام “بابای زرنگ” با نام “بیب هاردی” بازی کرد و بعد از آن با کمپانی ها و تهیه کنندگان زیادی کار کرد
اغلب از او به عنوان شخصیت شرور و منفی فیلم استفاده می شد اما در فیلم های کوتاه کمدی نیز نقش هایی داشت که هیکل بزرگش، مکمل آن نقش کمدی می شد.
در طول جنگ جهانی اول به دلیل جثه بزرگش برای ثبت نام توسط ارتش رد شد
سال ۱۹۱۷ بعد از فروپاشی صنعت فیلم فلوریدا به لس آنجلس نقل مکان کرد و برای چندین استودیو هالیوودی به صورت کارمزدی کار کرد
او بین سال های ۱۹۱۸ تا ۱۹۲۳ بیش از ۴۰ فیلم برای ویتاگراف ساخت که در بیشتر آنها با لری سمون همبازی بود
بین سال های ۱۹۱۷ – ۱۹۱۶، طی دوره ای کوتاه به حرفه کارگردانی پرداخت
در این مدت، ۱۰ فیلم کوتاه را خودش به تنهایی یا به همکاری فرد دیگری کارگردانی نمود و خودش نیز در آنها ایفای نقش کرد
هاردی در نوجوانی برای ادای احترام به پدرش از نام کوچک او استفاده کرد و خود را “الیور نورول هاردی” خطاب نمود در حالی که نام مستعار وی “اولی” و “بیب” بود
نام مستعار «بیب» از یک آرایشگر ایتالیایی در نزدیکی استودیوی لوبین در جکسونویل، فلوریدا گرفته شده است که صورت هاردی را با پودر تالک می مالید و می گفت: «خوب شد، بیبی!»
دیگر بازیگران کمپانی لوبین از این تکه کلام آرایشگر تقلید کردند و هاردی در فیلم های اولیه اش به عنوان «بیب هاردی» معرفی شد
اولیور هاردی و همسرش مادلین سالوشین
در زمان کار در جکسون ویل با یک نوازنده پیانو به نام مادلین سالوشین، آشنا شد و در ۱۷ نوامبر ۱۹۱۳ در میکن با یکدیگر ازدواج کرد
این ازدواج ناموفق بود آنها در سال ۱۹۱۹ از یکدیگر جدا و در نوامبر ۱۹۲۱ طلاق گرفتند
اولیور هاردی و همسرش میرتل ریوز
پس از جدایی از همسر اولش در ۲۴ نوامبر ۱۹۲۱، با هنرپیشه ای به نام «میرتل ریوز» ازدواج کرد
این ازدواج نیز عاقبت خوشی نداشت و آنها به دلیل الکلی بودن ریوز سال ۱۹۳۷ از هم جدا شدند
سال ۱۹۴۰ در ۴۸ سالگی در سومین ازدواجش با خانمی به نام ویرجینیا لوسیل جونز، فیلمنامه نویس جوانی که سر صحنه فیلمبرداری عاشقش شده بود، ازدواج کرد
ویرجینیا تا آخرین لحظات عمر هاردی از وی مراقبت و پرستاری کرد
عکس ویرجینیا لوسیل همسر اولیور هاردی
هاردی در می ۱۹۵۴ در ۶۲ سالگی دچار حمله قلبی خفیف شد و بعد از آن برای مراقب از سلامتی خود، ظرف چند ماه، بیش از ۶۸ کیلوگرم وزن کم کرد
بعدها گفته شد که دلیل این کاهش وزن شدید ابتلای وی به نوعی سرطان بود
هاردی در ۱۴ سپتامبر ۱۹۵۶ دچار سکته مغزی شدید شد که منجر به زمین گیر شدن وی گردید و دیگر نتوانست از تخت بیماری بلند شود و تا چندین ماه قادر به صحبت کردن نبود
در ادامه دو بار دیگر هم سکته مغزی کرد و در اوایل آگوست ۱۹۵۷ به کما رفت و در ۷ آگوست ۱۹۵۷ بر اثر بروز لخته خون در مغزش در ۶۵ سالگی درگذشت
و پیکر وی را در گورستان والهالا مموریال پارک در شمال هالیوود به خاک سپردند
۱۴
۰
