منوچهر نوذری متولد ۱۰ اردیبهشت ۱۳۱۵ در قزوین، بازیگر، دوبلور و مجری بود
تا مقطع دیپلم درس خوانده است و فعالیت خود را از رادیو قبل از انقلاب شروع و از فیلم سینمایی وارد عرصه بازیگری شد و با اجراهای بعد از انقلاب به شهرت رسید
نوذری فعالیت خود را از سال ۱۳۳۲ وقتی ۱۷ ساله بود بعنوان دوبلور از رادیو شروع کرد تا اینکه ۶ سال بعد به عنوان دستیار فنی وارد سینما شد
سال ۱۳۴۱ در ۲۶ سالگی بعد از چندین سال فعالیت در پشت صحنه بعنوان بازیگر فیلم «لاله آتشین» بکارگردانی برادرش «محمود نوذری» اولین بار جلوی دوربین رفت
سال ۱۳۴۴ با فیلم «افق روشن» فعالیت اش را ادامه داد و تا انقلاب ۵۷ توانست در ۸ فیلم ایفای نقش کند
سال ۱۳۵۰ وقتی ۳۵ ساله بود اولین فیلم خود بنام «ایوالله» را کارگردانی کرد و تا انقلاب اسلامی سه فیلم دیگر بنام های «خیلی هم ممنون»، «خیالاتی» و «الو من گربه هستم» را ساخت
نوذری بعد از انقلاب و بعد از یک دهه دوری، بعنوان مدیر دوبلاژ به عرصه هنری بازگشت و از دهه ۷۰ با مجری گری برنامه هایی چون مسابقه هفته و تهران ساعت بیست بسیار درخشید
در سال ۱۳۸۲ با سریال «کوچه آقاقیا» بکارگردانی رضا عطاران نقش بیادماندنی بازی کرد و در برنامه رادیویی «صبح جمعه با شما» علاوه بر اجرای بخش نمایش، کارگردانی آن را نیز برعهده داشت
او همچنین مدتی مجری گری برنامه صندلی داغ را برعهده داشت که به دلیل پرسش های صریح میزبان، جنجال برانگیز بود
می گوید اولين کسی بوده است که در تلويزيون ايران مقابل دوربين رفته و به بينندگان گفته است که تصوير من را در جعبه ای که می بينيد نامش تلويزيون است
منوچهر نوذری با همسرش زندگی موفقیت آمیزی داشت، آنها صاحب دو فرزند یکی پسر بنام ایرج و یک دختر بنام نازنین شدند که هر دو در عرصه فعالیت خود بسیار شناخته شده هستند
ایرج نوذری راه پدر را در عرصه بازیگری و اجرا رفت و نازنین دکترای زبان اسپانیایی دارد و نویسنده چندین جلد کتاب می باشد
پدرم یک استاد بود و اگر روزانه حتی یک کلمه از وی چیزی یاد گرفته باشم، الان می‌توانم بگویم که از یک دانشگاه دانش آموخته شده ام
اگر پدرم را در یک جای تاریک هم می انداختی خودش را با شرایط وفق می داد و این درس بزرگی بود که من از وی در کنار صبر و بردباری، یاد گرفتم
منوچهر نوذری در مصاحبه ای که در سال ۱۳۸۱ زنده از تلویزیون پخش می شد در جواب مجری که از او پرسید بزرگترین دستاورد هنری شما چه بود گفت خانوم فائقه آتشین ! که باعث شوکه شدن مجری شد و بلافاصله بحث را تغییر داد
مرحوم منوچهر نوذری علاقه زیادی به تاریخ تلویزیون داشت به گونه ای که از دستگا‌ه ها و ابزارهایی که در طول تاریخ وجود داشت، آرشیوی را برای خود نگهداری می کرد
استاد نوذری سرانجام بعد از مدت ها درگیر بیماری از جمله عفونت کلیه، ریه ها و مشکلات قلبی در روز چهارشنبه ۱۶ آذر ۱۳۸۴ در ۶۹ سالگی به دیار حق شتافت و جامعه هنری را داغدار کرد
● لاله آتشین – ۱۳۴۱
● افق روشن – ۱۳۴۴
● امیر ارسلان نامدار – ۱۳۴۵
● حسین کرد – ۱۳۴۵
● گوهر شب چراغ – ۱۳۴۶
● غروب بت پرستان – ۱۳۴۷
● آسمون بی ستاره – ۱۳۵۰
● خیالاتی – ۱۳۵۲
● چند می گیری گریه کنی – ۱۳۸۴
● جدی نگیرید – ۱۳۷۴
● کوچه اقاقیا – ۱۳۸۲
● بابای خجالتی – ۱۳۸۳
● باجناق ها – ۱۳۸۳
● ایوالله ۱۳۵۰ – و تدوینگر
● خیلی هم ممنون – ۱۳۵۱ و سراینده اشعار
● خیالاتی – ۱۳۵۲ و سراینده اشعار
● الو من گربه هستم – ۱۳۵۶
● شوخی نکن دلخور میشم – ۱۳۴۵
● ایوالله – ۱۳۵۰
● خیلی هم ممنون – ۱۳۵۱
● یه جو غیرت – ۱۳۵۱
● خیالاتی – ۱۳۵۲
● هی جو – ۱۳۶۷
● شنگول و منگول – ۱۳۶۸
● حسنک – ۱۳۷۱
● چهره ها
● هزار برگ هزار رنگ
● مسابقه هفته
● مسابقه جمعه‌ها
● تهران ساعت ۲۰
● مسابقه ثانیه ها
● صندلی داغ
و …
۱۲۳ 
۳۵ 
اصغر
۲۵ فروردین ۱۴۰۲
مردی واقعا هنرمندی بود هم در صدا هم در اجرا بازی، چه گل های رو از دست می‌دهیم ، رادیو اگر شنونده ایی هم داشت بخاطر ایشون و تعدادی از رفقا و دوستان هم سن و سال های خودشون که بود موفق بود ،حالا همه رفتند صدا ها هم رفتند ،روح اش شاد و همه دوره های ایشون که پر کشیدند ،
حجت ابادطلب
۲۴ فروردین ۱۴۰۲
خدا روح نازنین استاد گرامی را بیامرزد