جمیله شیخی متولد ۹ اردیبهشت ۱۳۰۹ در زنجان، بازیگر سینما و تلویزیون است
تا مقطع دیپلم تحصیل کرد اما دکترای افتخار تئاتر دارد، او در سال ۱۳۳۶ وارد تئاتر شد سپس بازی در تلویزیون ملی را تجربه کرد و بعد انقلاب با سریال «پدر سالار» مشهورتر شد
پدرش جهانگیر نام داشت و از کودکی به تشویق پدر و مادرش که خانواده ای فرهنگ دوست بودند، در نمایش های مدرسه بازی می کرد و در دبیرستان به شرکت در جلسات انجمن ادبی و اجرای نمایش می پرداخت
او در ابتدا از شاگردان کلاس آواز فاخره صبا بود که سپس صبا وی را به شاهین سرکیسیان معرفی میکند و سپس نزد استادان دیگر تئاتر به آموختن و تمرین تئاتر مشغول شد
اوّلین فعالیت حرفه ای خود را در سال ۱۳۳۶ با نمایش «پدر» آغاز کرد تا اینکه به استخدام رسمی «اداره تئاتر» درآمد
در اداره تئاتر با کمک افرادی چون حمید سمندریان، محمدعلی کشاورز ، عزت الله انتظامی و جعفری والی گروه جدید تئاتر را تاسیس کرد
فعالیت مستمر و نمایش های با کیفیت این گروه باعث آشتی دوباره مردم با تئاتر شد
در سال ۱۳۳۹ که ۳۰ ساله بود با تله تئاتر «خودکشی» به کارگردانی علی نصیریان وارد قاب تلویزیون ملی شاهنشاهی شد سپس سال ۱۳۵۴ با فیلم «خانه خراب» نصرت کریمی وارد سینما شد
خانم شیخی در سال ۱۳۴۳ بعنوان کارگردان نمایش «قلب سرگشته» را برای تلویزیون ساخت و در سال ۱۳۵۰ هم کارگردان نمایش «محکوم به اعدام» بود
سال ۱۳۵۶ اولین تجربه تلویزیونی خود را با سریالی بنام «لحظه» بدست آورد اما عمده فعالیت اش تا انقلاب ۱۳۵۷ بازی در تئاتر بود
در سال ۱۳۶۱ با فیلم «قرنطینه» به عرصه بازیگری بازگشت و با سریال «طنز آوران» سال ۱۳۶۴ در قاب تلویزیون ظاهر شد اما تئاتر را فراموش نکرد و ادامه می داد
ایشان سال ۱۳۷۲ وقتی ۶۳ ساله بود با سریال پدر سالار در نقش مولود خواهر ملوک بسیار درخشان ظاهر شد سپس سال ۱۳۷۳ بازیگر مهمان سریال «همسران» بود
جمیله شیخی سال ۱۳۳۵ در ۲۶ سالگی با آقای «هلال پسیانی» ازدواج گرد که ثمره آن یک پسر بنام آتیلا پسیانی متولد ۱۰ اردیبهشت ۱۳۳۶ است
همسرشان آقای هلال، دو سال بعد از ازدواج در ۱۳۳۷ دار فانی را وداع گفت
خانم شیخی در سال ۱۳۴۵ وقتی ۳۶ ساله بود برای بار دوم با آقای «مهدی قریشی» معاون دانشکده هنرهای دراماتیک ازدواج کرد که ثمره این ازدواج هم در سال ۱۳۴۹ دختری بنام «آتوسا قریشی» شد که خواهر ناتنی آتیلا پسیانی است
ایشان برای بازی در فیلم «مسافران» به کارگردانی بهرام بیضایی در سال ۱۳۷۰ که بیاد ماندنی ترین نقش سینمایی اوست سیمرغ بلورین جشنواره فجر را گرفت
سال ۱۳۷۵ هم برای فیلم «لیلا» به کارگردانی داریوش مهرجویی سیمرغ بلورین بهرتین بازیگر نقش دوم زن را بدست آورد
دکتر مهدی فروغ از اولین اساتید بازیگری ام ما را طوری تعیلم داده بود که به نقش کوچک و بزرگ اهمیتی نمی دادم، نقش کوچک هم مال هنرپیشه است و من هیچ وقت با بازی در نقش کوچک ، کوچک نشدم
من نقش های مثبت زیادی بازی کردم اما نمی دانم چرا مرا به نقش منفی می شناسند، خوب شاید نقش منفی بیشتر ذهن مردم باقیمانده که اصلا برایم مهم نیست
در سال ۱۳۷۹ سریال «پس از باران» آخرین حضور تلویزیونی و سال ۱۳۸۰ فیلم «کاغذ بی خط» به کارگردانی ناصر تقوایی آخرین کار سینمایی اش این بانوی بازیگر بود
جملیه شیخی روز چهارشنبه ۲ خرداد ۱۳۸۰ در ۷۱ سالگی بخاطر سکته قلبی درگذشت، پیکر ایشان ۴ روز بعد تشییع و در قطعه هنرمندان بهشت زهرا دفن شد
آتیلا پسیانی که بعدا جا پای مادر گذاشت در مورد او می گوید: مادرم از دور بد اخلاق به نظر می رسید اما فوق العاده آدم مهربان و دوست داشتنی بود
● برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن از دهمین دوره جشنواره فیلم فجر، به پاس بازی در فیلم «مسافران» – ۱۳۷۰
● برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش دوم زن از پانزدهمین جشنواره فیلم فجر، به پاس بازی در فیلم «لیلا» – ۱۳۷۵
● کاغذ بی خط – ۱۳۸۰
● همسر دلخواه من – ۱۳۷۹
● عینک دودی – ۱۳۷۸
● بلوغ – ۱۳۷۷
● لیلا – ۱۳۷۵
● ماه و خورشید – ۱۳۷۴
● مسافران – ۱۳۷۰
● صنوبرهای سوزان – ۱۳۶۸
● سفر عشق – ۱۳۶۷
● پرنده کوچک خوشبختی – ۱۳۶۶
● ویزا – ۱۳۶۶
● پاییزان – ۱۳۶۶
● قرنطینه – ۱۳۶۱
● خانه خراب – ۱۳۵۴
● پس از باران – ۱۳۷۸ – ۱۳۷۹
● مرگ در سکوت – ۱۳۷۷ – ۱۳۷۸
● تولدی دیگر – ۱۳۷۷
● برگبار – ۱۳۷۶ – ۱۳۷۷
● فردا دیر است – ۱۳۷۶ – ۱۳۷۷
● خانه ما – ۱۳۷۶
● دستی بر آتش – ۱۳۷۶
● علی آقا ۱۲۱ – ۱۳۷۴
● همسران – ۱۳۷۳
● پدرسالار – ۱۳۷۲
● پدر – ۱۳۶۷ – ۱۳۶۸
● این شرح بی نهایت – ۱۳۶۶
● پاییز صحرا – ۱۳۶۴ – ۱۳۶۵
● طنزآوران جهان – ۱۳۶۴
● لحظه – ۱۳۵۶
مسافر
۱۴ تیر ۱۴۰۲
روحشان شاد و بهشت جاودانی ارزانیشان باد
اسفندیاری
۲۵ اردیبهشت ۱۴۰۲
خدا رحمتش کند و روحش شاد و یادش به نیکی یاد شود
هستی
۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۲
رو حش شاد خانم شیخی بانوی بااقتداری بودند
شیوا
۰۷ فروردین ۱۴۰۲
ایشون به چشم من بسیار دوست داشتنی هستند روحشون شاد
ناشناس
۰۹ اسفند ۱۴۰۱
واقعا زندگی چه داستانهایی دارد شاید ما گوشه ای از واقعیت رو بصورت فیلم وداستان میبینیم ومی خوانیم واقعا هر زندگی چه ......
حمیدرضا بصیری
۲۰ آبان ۱۴۰۱
سرکار خانم جمیله شیخی بینظیر بودن در تئاتر و سینما و تلویزیون، چهره جدی و بازی با صلابت خدابیامرز را هیچوقت از یاد نمیبرم، خیلی با دیسیپلین و بسیار انسان با وقاری بودن، آدم احساس میکرد، چقد زنان ایرانی محکم و استوار بودن و از این انرژی مثبت و سازنده آدم لذت میبرد،، بقول جناب آقای آتیلا پسیانی مادرم شاید از دور چهره ی جدی داشتن ولی، بسیار مهربون بودن، من که خیلی دوسشون داشتم، هم بعنوان یک هنرپیشه خاص و ویژه و هم بعنوان یک هموطن و یک مادر،، پاییز صحرا را هیچوقت فراموش نمیکنم با بازیگری سرکار خانم جمیله شیخی👏👏👏👏... روحش شاد و یادش گرامی... آمین یا رب العالمین
جیران سعادتمند
۰۸ فروردین ۱۴۰۱
کثافت بیشعور عوضی احمق 😠😠👶
یلدا
۲۶ شهریور ۱۴۰۰
❤❤❤❤