آیلار نوشهری متولد ۱ آبان ۱۳۶۱ در تبریز، بازیگر تلویزیون و تئاتر است
فارغ التحصیل لیسانس بازیگری و فوق لیسانس کارگردانی از دانشکده هنر و معماری دانشگاه آزاد تهران می باشد
با تئاتر شروع و با تلویزیون به شهرت رسید و حالا مدرس دانشگاه هم می باشد
به صورت جدی فعالیت خود را از سال ۱۳۸۲ با نمایش «ب مثل بازیچه» به کارگردانی “فردین نظری” از تالار مولوی تهران شروع کرد
او برای بازی در این نمایش، جایزه دو بازیگری زن در جشنواره استانی تئاتر تهران را بدست آورد
اولین حضور من جلوی دوربین به عنوان یک تجربه کوتاه و به عنوان مجری در برنامه پیک تابستان ۱۳۸۲ بود که بی تعارف بگویم هیچ استرسی نداشتم
حتی چند کار بعد از آن هم همینطور، فقط به دید یک تجربه به قضیه نگاه می کردم
در کارهای بعدی مثل مجموعه هایی که با آقای بهروز بقایی برای برنامه خانواده تهیه شده بود یا مجموعه «پاتوق» به کارگردانی آقای «شاهین باباپور» کار تصویر برایم جدی تر شد
بیوگرافی آیلار نوشهری بازیگر
از سال ۱۳۸۳ با نمایش هملت و قویتر به مسیر هنری خود ادامه داد و سپس در نمایش های باغ آلبالو، مرگ و دوشیزه و اطلسی های لگدمال شده حضور داشت
اولین بار به صورت حرفه ای در سال ۱۳۹۱ با سریال دختران حوا در نقش ساناز بازی در قاب تلویزیون را کنار چهره هایی چون یکتا ناصر، پوریا پورسرخ و ایرج راد بدست آورد
شروع شهرت خانم نوشهری بیشتر از سریال دوردست ها در سال ۱۳۹۵ بود که بازیگرانی چون دانیال حکیمی، فاطمه گودرزی و مریم خدارحمی نیز در آن ایفای نقش می کردند
آیلار نوشهری پس از چند سال زندگی مشترک و داشتن یک فرزند پسر به نام «آرین» در سال ۱۴۰۰ از همسرش جدا شد
اگر چه عرصه ای که من برای کارم انتخاب کرده ام عرصه پر رنگ و لعاب و پرطرفداری است اما من هرگز به خاطر رنگ و لعابش این رشته را انتخاب نکردم
درون من انسان بلندپرواز و رویا پردازی زندگی می کند که دوست دارد تمام کارها را تجربه کند، خطر کند و توانایی هایش دیده شود
فکر کردم تنها جایی که می تواند جوابگوی بلندپروازی های من و رویاهای من باشد این رشته است
من با چشمان باز کارم را انتخاب کردم و برای رسیدن به هدفم از درست ترین و سالم ترین راه ممکن که همان تحصیلات آکادمیک است اقدام کردم
عکس آیلار نوشهری و الهه رضایی
شعر را بسیار دوست دارم، نوشتن را دوست دارم، همیشه ایده هایی را که به ذهنم می رسد در گوشه ای یادداشت می کنم
گاهی هم برای دل خودم می نویسم، اما هرگز ادعا نمی کنم که نویسنده ام
عاشق خواندن کتابم و حتی می توانم بگویم یکی از بهترین سرگرمی های من گشتن در کتابفروشی های خیابان انقلاب است
خواندن و مطالعه کردن، در هر زمینه ای اطلاعات انسان را به روز می کند و قطعا آدمی با گنجینه اطلاعات بالاتر برگ برنده ای نسبت به سایرین دارد، به خصوص اینکه کار هنری هم انجام بدهد
همیشه در پذیرش نقش ها و بازی هایم سعی داشتم نقش های متفاوت را قبول کنم؛ نقش هایی که برایم بسیار تازگی دارند
نقشی برایم لذت بخش است که بتوانم خودم را با آن در صحنه به چالش بکشم
همیشه با افتخار خودم را تئاتری دانسته و می دانم و هرگز فراموش نخواهم کرد که زندگی هنری ام را با تئاتر شروع کردم
با تمام وجودم معتقدم تعداد آدم های بی نام و نشانی که عاشقانه در وادی تئا تر عمر خود را گذاشته اند کم نیستند
اگر چه که کار هایشان زیاد نباشد یا دیده نشده باشد اما همه آنها با افتخار و سری بالا خود را تئاتری می دانند
