فرامرز اصلانی متولد ۲۲ تیر ۱۳۲۴ در تهران، خواننده، ترانه سرا و آهنگساز است
فارغ التحصیل لیسانس رشته روزنامه نگاری از دانشگاه لندن می باشد که با نواختن گیتار و سه تار شروع کرد و با قطعه «آگه یه روز» به اوج شهرت رسید و سال ها درخشید
فرامرز اصلانی در خیابان پاستور تهران به دنیا آمد و دو ماه بعد به خیابان فرهنگ واقع در محله امیریه کوچ کردند و فرامرز تا ۱۲ سالگی در آنجا زندگی کرد
پدر و مادر فرامرز اصلانی هر دو به موسیقی علاقه داشتند و خانه آن ها مهمان اهالی هنر و موسیقی مانند پرویز یاحقی، علی تجویدی، رحیم معینی کرمانشاهی و غلامحسین بنان بود
پدر فرامرز اصلانی علاوه بر اینکه وکیل دادگستری بود در نواختن تار و سه تار مهارت داشت و اعتقادش بر این بود که موسیقی باید موضع جانبی زندگی باشد
از کودکی در خانه ی ما، موسیقی دان های زیادی رفت و آمد می کردند و من با وجود این که موسیقی سنتی را بیشتر می شنیدم عاشق ترانه های ایتالیایی و فرانسوی بودم
با این حال پدرم برایم گیتار نمی خرید و می گفت درست بخوانم، من هم تار پدرم را برمی داشتم و با آن، آهنگ های ایتالیایی و فرانسوی را می زدم که البته چیز عجیب و غریبی از آب در می آمد
بیوگرافی فرامرز اصلانی خواننده
من چون از کودکی علاقه ام به شعر و موسیقی بوده است لاجرم به سراغ این راه رفتم
اگر من مثلا به جای این که زنده یاد بنان را ببینم یا زنده یاد یاحقی را در منزل مان ببینم مثلا یک استاد نقاشی دیده بودم شاید برای بیان خودم الان یک نقاش شده بودم
ولی چون با او نزدیکی داشتم و با آن دنیا نزدیکی داشتم برای بیان خودم از قالب ترانه استفاده کردم
فرامرز اصلانی پس از پایان دبیرستان به انگلستان رفت و در دانشگاه لندن در رشته روزنامه نگاری تحصیل کرد و در سال ۱۳۵۶ به ایارن بازگشت و در روزناه تهران ژورنال مغشول کار شد
پدرم می خواست که من حقوق بخوانم، چون خودش حقوق خوانده بود و حقوقدان بود، می خواستند که من هم از او دنباله روی بکنم
ولی خوب من دلم در گرو چیز دیگری بود و چون می خواستم با واژه ها سروکار داشته باشم دیدم نزدیک ترین چیز به من روزنامه نگاری است
با موسسه اطلاعات و در نشریه تهران ژورنال به عنوان گزارشگر سیاسی شروع به کار کردم، هفته اول هر چه نوشتم، در اداره سانسور حذف شد
شروع کردم به گزارش نوشتن در باره چیزهای مختلفی نظیر قالب بافی یا عشایر ایران، چون اساسا خبر سیاسی قابل درجی وجود نداشت و حذف نمی شد
عکس فرامرز اصلانی و ابی
کنار روزنامه نگاری با موسیقی و خواندن غریبه نبود و در کلوب ها می خواند تا اینکه سال ۱۳۵۶ مورد توجه رئیس کمپانی موسیقی CBS در تهران قرار گرفت
با حمایت آنها توانست مجموعه ای از آثار خود بنام دل مشغولی ها را منتشر کند که خیلی زود جز پرفروش ترین آثار موسیقی در آن سال ها قرار گرفت و او را به شهرت رساند
پس از انقلاب سال ۱۳۵۸ به همراه خانواده اش ایران را ترک کرد و در انگلستان ساکن شد و در آنجا به طور همزمان فعالیت های روزنامه نگاری و موسیقایی اش را پی گرفت
او در سال ۱۳۷۱ از انگلستان به آمریکا مهاجرت کرد و در ایالت مریلند ساکن شد سپس سال ۱۳۷۶ به شهر لس آنجلس در ایالت کالیفرنیا رفت
به خاطر تولیدهایی که میشه، به خاطر کمپانی های ضبط و… همین طور به خاطر تعداد ایرانی هایی که اینجا هستند، میتونم بگم که خوشبختانه من اصلاً اینجا احساس غربت نمی کنم
مثلاً در خیابونی به اسم Westwood که بیشتر شبیه استامبول می ماند، هر جایی که میری همه فارسی صحبت می کنند
فرامرز اصلانی تا بحال دوبار ازدواج کرده است او از همسر سابق خود دو دختر بنام های فدرا و رکسانا دارد که هر دو قدم در راه پدر گذاشتند و در عرصه موسیقی فعالیت می کنند
عکس فرامرز اصلانی و همسرش مرجان
ایشان در ازدواج دوم خود با مرجان فکی ازدواج کرد، خانم فکی مدیر ارشد عملیات در اودیست پروداکشن و مدیر اجرایی در حوزه مدیریت سلامت می باشد
در آمریکا سال ۷۲ یا ۷۳ شبی قرار بود من جایی برم. توی راه بارون گرفت، من هم با حرکت و صدای برف پاک کن های ماشین شروع کردم به زمزمه کردن
وقتی به مقصد خودم رسیدم تقریباً آهنگ «اگه یه روز» ساخته شده بود همون شب هم با گیتارم توی جمع این آهنگ رو خواندم و همه خوششون آمد و در نهایت اون آهنگ ساخته شد
موسیقی عاشقانه، ایتالیایی، فرانسوی و اسپانیولی را می پسندم
گاهی نه تنها زبان، بلکه حتی نام برخی را نمی دانم، اما از شنیدن موسیقی آنها لذت می برم، مثل یک پدر و دختر هندی که با هم می خوانند و صدای آنها مانند سازی است که می نوازند
به موسیقی کلاسیک هم علاقه دارم و کارهای ویوالدی، آلبینونی و راخمانینوف را دوست دارم البته در موسیقی اسپانیولی هم که سرآمد همه از نظر من، پاکو د لوچیا است
در ایران اولین کسی که یک گیتار به دست گرفت و خواند، ویگن بود
او اولین و تنها خواننده بود و حق انتخاب دیگری هم در آن دوران نداشتیم خوشبختانه کار ویگن خیلی خوب بود فرهاد خواننده دیگری بود که دوستش داشتم
عباس مهرپویا نیز در شمار خوانندگانی بود که نوآوری داشت، صدای ابی و کارهای داریوش را هم خیلی دوست دارم
البته در مورد داریوش باید بگویم که ما با هم خیلی جفت و جوریم
آهنگ ساختن و شعر گفتن جزو غریزه من است
اما روی چیزی که می خواهم ضبط کنم خیلی حساس هستم و دوست ندارم هی آلبوم درست بکنم اگر دقت کنید آلبوم های قدیمی من هنوز هم فروشش مثل یک آلبوم جدید هست
آلبوم های فرامرز اصلانی در ایران اجازه پخش ندارند اما برخی آهنگ های او از جمله آهوی وحشی با شعری از حافظ بارها از رادیوی جمهوری اسلامی ایران پخش شده است
عکس فرامرز اصلانی و نوه اش
در سال ۱۳۹۷ گزیده ای از ترانه های اصلانی در قالب کتاب روزهای ترانه و اندوه: گزینهٔ ترانه های فرامرز اصلانی توسط نشر کوله پشتی منتشر شد
فرامرز اصلانی در اواسط اسفند ۱۴۰۲ در صفحه اینستاگرام خود از ابتلا به سرطان خبر داد و در نهایت عصر روز ۱ فروردین ۱۴۰۳ در ۷۸ سالگی در بیمارستانی در شهر مریلند درگذشت