در طول نسل ها، معیارهای بهداشت دستخوش تغییرات چشمگیری می شود
آنچه زمانی در یک نسل امری عادی تلقی می گردید، ممکن است سال های بعد به شدت غیربهداشتی به نظر برسد
این تغییر عموما به سمت بهبودی صورت می گیرد چرا که رویه های تمیزتر منجر به حذف کامل یا کاهش قابل توجه بیماری های قابل پیشگیری می شوند
دوران قرون وسطی الگویی برای پاکیزگی به شمار نمی رود بنابراین، اجازه دهید نگاهی به برخی از رفتارهای غیربهداشتی رایج در این دوره تاریخی بیاندازیم
استحمام در آن دوران امری نادر بود! تعداد دفعات استحمام روزانه شما چقدر است؟ فارغ از پاسختان، به احتمال زیاد از فردی معمولی در قرون وسطی بیشتر است
مردم قرون وسطی به طور معمول پیش از استحمام، حداقل چند روز را سپری می کردند، این امر ممکن است امروزه عجیب به نظر برسد، اما آن ها نیز بی تقصیر نبودند
دسترسی به آب همواره وجود نداشت، لذا استحمام مکرر امکان پذیر نبود.در نتیجه، بسیاری از مردم برای شستشو به رودخانه ها، دریاچه ها یا نهرها مراجعه می کردند
این فعالیت، به خصوص برای کسانی که شنا بلد نبودند، خطرناک محسوب می شد از این رو، مردم از حمام های عمومی نیز استفاده می کردند
در حمام های قرون وسطی، آب را با هم استفاده می کردند! به احتمال زیاد تمایلی به بازدید از چنین حمام هایی نخواهید داشت
بعد از اینکه بفهمید آب گرم از کجا می آید، دیگر آن حمام لذت بخش نخواهد بود،. حمام ها از هیزم برای گرم کردن آب برای مشتریان استفاده می کردند
آب کمیاب بود، بنابراین بعد از اینکه یک نفر حمامش را تمام می کرد نفر بعدی بدون تعویض آب وارد همان آب چرک می شد و این کار چندین بار تکرار می شد
همچنین ممکن بود چند نفر همزمان از یک حمام استفاده کنند
خوشبختانه، حمام های امروزی مشکلی برای تهیه آب تمیز ندارند، بنابراین از آب حمام شخص دیگری استفاده نخواهید کرد
در قرون وسطی از رودخانه ها به عنوان توالت استفاده می کردند! اگر به طور معجزه آسایی به آن دوران سفر کردید، هرگز از رودخانه ها آب نخورید
در نبود توالت های فرنگی و آب لوله کشی، مردم گزینه های محدودی داشتند
برخی از ثروتمندان دارای چاه توالت بودند در حالی که دیگران خود را در آب های اطراف رودخانه و برکه ها تخلیه می کردند
همانطور که تصور می کنید، بهداشت آب به سرعت به یک مشکل اساسی تبدیل شد.
اکثر رودخانه ها و برکه ها آنقدر آلوده بودند که قابل شرب نبودند پس مردم قرون وسطی چه می نوشیدند؟
آن ها مطمئناً از دریاچه ها یا برکه ها آب نمی خوردند این کار باعث بیماری شان می شد در عوض، آن ها عمدتاً نوشیدنی های الکلی می نوشیدند
حتی برخی از نویسندگان قرن پانزدهم، زنان باردار را تشویق می کردند به جای آب، شراب بنوشند! (این یک توصیه وحشتناک است!)
در قرون وسطی، خانه ها کفپوش بتنی نداشتند به جای آن، کاه مخلوط با گیاهان خوشبو روی زمین پهن می کردند.
این کفپوش برای مدت طولانی دوام می آورد، اما تمیز کردن آن آسان نبود زیرا با گذشت زمان، خاک و رطوبت در آن جمع می شد و بوی کپکی به کل خانه می داد
همچنین، کفپوش های کاهی پناهگاه های عالی برای جوندگان و سایر آفات بودند
شیوع طاعون باعث شد مردم به دنبال کفپوش های بهتر باشند بنابراین کفپوش های چوبی به دلیل تمیز کردن بسیار راحت تر، محبوب شدند
مردم سپس از قالیچه و پوست حیوانات روی کفپوش های چوبی خود استفاده می کردند ولی در عوض خانه های ثروتمندان کفپوش های سفالی یا مرمری داشتند
در قرون وسطی، سطل های اتاق خواب را در خیابان خالی می کردند! مردم اغلب در کنار تخت خواب خود سطل هایی داشتند تا شب ها از آن ها استفاده کنند
کاری که آن ها روز بعد با محتویات این سطل ها انجام می دادند، شما را وحشت زده می کند
ساکنان محتویات سطل های خود را از بالکن به خیابان ها می ریختند اگر بدون دقت زیاد در خیابان راه می رفتید، ممکن بود هشدار را از دست بدهید و در ادرار مانده از شب خیس شوید
حتی در برخی شهرها، مردم مدفوع را نیز از بالکن هایشان به پایین پرتاب می کردند
این روند آنقدر ادامه دار شد که در بسیاری از شهرها به دلیل بوی تعفن خارج از حد مردم برای تردد در خیابان و کوچه ها از ماسک های بینی استفاده می کردند
این ماسک های بینی حاوی گل بودند تا به مردم در مقابله با بوی بد کمک کند.
در قرون وسطی، مردم اغلب دست هایشان را نمی شستند برخلاف شما که احتمالا هر روز چندین بار دست هایتان را می شویید،
شستن دست ها در قرون وسطی یک عادت رایج نبود حتی امروزه هم پیش می آید که مردم بدون شستن دست غذا بخورند، که به طور کلی غیربهداشتی به نظر می رسد
اما در قرون وسطی، به دلیل کمبود آب تازه و تمیز، گاهی اوقات شستن صحیح دست ها به سادگی امکان پذیر نبود
درست است، حتی کسانی که دست هایشان را می شستند، همیشه از صابون استفاده نمی کردند چرا که صابونی نبود!
آن ها ممکن بود فقط کمی آب روی دست هایشان بریزند و بعد آن ها را خشک کنند
علاوه بر این، زمانی که از صابون نیز آمد به احتمال زیاد برای ۲۰ ثانیه که امروزه توصیه می شود، دست هایشان را با دقت تمیز نمی کردند
بنابراین، حتی با اینکه دست هایشان به نظر تمیز می آمد، احتمالا همچنان حاوی میکروب های بیماری زا بود
احتمالا شنیده اید که برخی افراد برای درمان نیشِ توصیه می کنند روی آن ادرار کنید
در قرون وسطی، مردم از ادرار برای درمان کبودی ها و سایر زخم های باز نیز استفاده می کردند اما مشکلاتی در مورد «درمان با ادرار» وجود دارد
ادرار یک محلول کاملا استریل نیست، بلکه حاوی مقادیر کمی باکتری است که در صورت نگهداری، افزایش می یابد
درمان زخم های باز با ادرار نگه داری شده، فرد را در معرض عفونت قرار می دهد که خوشبختانه، به لطف ضد عفونی کننده های مدرن، این دیگر خطری نیست که مجبور به انجام آن باشید
از قرون وسطی چیزهای جذاب زیادی برای یادگیری وجود دارد. اگرچه ممکن است این روش ها بهداشتی ترین روش ها نباشند، اما دیدن اینکه تا چه حد پیشرفت کرده ایم هنوز کاملاً چشمگیر است
با این حال، ما نباید هیچ یک از این اقدامات بهداشتی قرون وسطایی را دنبال کنیم