بیوگرافی محمد جمشیدی بسکتبالیست و همسرش با عکس و ناگفته ها از شروع تا تیم ملی و سوابق اش را میخوانید
محمد جمشیدی متولد ۸ مرداد ۱۳۷۰ در شهرکرد، بسکتبالیست است
فارغ التحصیل رشته عمران از دانشگاه آزاد شهرکرد میباشد که از ۶ سالگی بسکتبال را آغاز کرد و هم اکنون در پست مهاجم برای تیم ملی ایران به میدان میرود
۱۹۵ سانتی متر قد و ۸۰ کیلوگرم وزن دارد و شماره پیراهن ۱۳ را بر تن میکند
محمد جمشیدی (Mohammad Jamshidi) در شهرکرد استان یاسوج به دنیا آمد و دو برادر بزرگتر به نام های مهدی و علی دارد که پیش از وی در تیم شهرکرد بازی می کردند
از ۶ سالگی شروع به بازی در بسکتبال کرد تا اینکه در دوران نوجوانی به عضویت تیم هیئت شهرکرد درآمد، سپس سال ۱۳۸۹ در ۱۹ سالگی مورد توجه مربیان تیم توزین الکتریک کاشان قرار گرفت و به این تیم ملحق شد و تا سال ۱۳۹۰ در این تیم عضویت داشت
بیوگرافی محمد جمشیدی بسکتبالیست
سال ۱۳۹۰ در ۲۰ سالگی به تیم پتروشیمی بندر امام پیوست و پس از یکسال حضور در این تیم، تصمیم به جدایی گرفت و به تیم دانشگاه آزاد اسلامی منتقل شد و تا سال ۱۳۹۵ برای این تیم بازی کرد
سال ۱۳۹۵ در ۲۵ سالگی جهت کسب تجربه جدید به تیم مرالکو بولتر فیلپین پیوست و به مدت یک سال در این تیم مشغول به بازی بود
او پس از بازگشت از فیلپین از سال ۱۳۹۶ تا ۱۳۹۹ به ترتیب در تیم های پالایش نفت آبادان، پتروشیمی بندرامام و شیمیدر قم بازی کرد
سال ۱۳۹۹ در ۲۹ سالگی جهت ادامه بسکتبال خود به تیم شهرداری گرگان ملحق شد و هم اکنون در این تیم مشغول به بازی است
او با این تیم ۲ قهرمانی لیگ برتر ایران را به دست آورده است
اولین بار سال ۱۳۸۷ در ۱۷ سالگی به تیم ملی جوانان ایران دعوت شد و از سال ۱۳۸۹ هم عضو تیم ملی بزرگسالان ایران می باشد
با تیم ملی ایران ۱ طلا و ۱ نقره قهرمانی آسیا، ۲ نقره بازی های آسیایی و ۲ طلا و ۱ نقره مسابقات جام ملت های آسیا را تجربه کرده است
من خودم عدد ۱۳ را دوست دارم و از طرفی هم چون برادر بزرگترم شماره ۱۳ برتن میکرد منم ناخودآگاه این شماره رو انتخاب کردم
من چشم باز کردم بسکتبال را دیدم اما آشنایی ام با هنر به دوران راهنمایی بازمی‌گردد
دوران راهنمایی بود که با دوستی به نام سید مهدی رضوی روی یک نیمکت بودیم که خط کار میکرد و خط بسیار خوبی داشت، معلم هنر تکلیف که می داد از نوشتن او لذت می بردم، بعد از روی دست او می نوشتم و کم کم به صورت تجربی خوش خطی را یاد گرفتم
خدا را شکر وضعیت مالی خوبی دارم اما درآمد در یک رشته ورزشی مقایسه ای است، مثلا بسکتبال در مقایسه با کشتی ورزش ثروتمندی است اما با فوتبال نه
در مقایسه با دیگر کشورها نیز فکر میکنم جز چین شرایط یکسانی با دیگر کشورهای آسیایی داریم. البته با وضعیت کنونی قیمت دلار فکر نمی‌کنم شرایط یکسان باقی مانده باشد اما خب این را هم بدانیم که بسکتبال ورزش بسیار سختی است
زندگی بر پایه امید است، هر وقت به هدفی می رسیم خیلی سریع هدف بزرگتری برای خودمان ترسیم می‌کنیم، من هم قانع نیستم و هدف بزرگتری دارم
تمام افراد کنار من می دانند که چقدر تمرین می کنم، من هیچ وقت از تلاش کردن دست نکشیدم، خودم را با دیروز خودم مقایسه میکنم و زیاد به دیگران فکر نمی‌کنم
عکس محمد جمشیدی و همایون شجریان
من به دنبال رشد روزانه هستم، برای خودم و پیشرفتم هزینه میکنم، تمرین سخت روزانه دارم، روزانه هشت ساعت تمرین دارم
کاملا تمرین‌های پرفشار انجام می‌دهم و تمام تلاشم این است که کاملا حرفه‌ای تمرین کنم، تمرین حرفه‌ای نیاز به سبک زندگی حرفه‌ای دارد
از هر نظر به زندگی ام توجه می کنم تا هم سلامتی ام حفظ شود و هم پیشرفت کنم
اگر یک روز اجازه نداشته باشم که بسکتبال بازی کنم یک هفته گریه می کنم، بدون بسکتبال زندگی سخت است
من حتی حاضرم بدون درآمد هم بسکتبال را ادامه می دهم، مثل بیماری در وجود من است با این رشته بزرگ شدم و باید بگویم که برایم مقدس است
بسکتبال زندگی من را عوض کرده و برای من احترام زیادی دارد اما اگر نتوانم اصلا بازی کنم به سمت هنر می روم، من اهل سرمایه گذاری نیستم و بیشتر ارزش پولم را حفظ می کنم، برای همین هم درآمدم کلا از بسکتبال است
بیوگرافی محمد جمشیدی بسکتبالیست
ولخرج هستم و غذا و لباس بیشترین هزینه های من است، خدا را شکر در خرید لباس مشکل ندارم و سایز من به سادگی پیدا می شود
البته اهل سفر هستم اما وقت ندارم، وقتی تعطیل هستم به شهرکرد سفر میکنم و کنار خانواده ام
به عنوان یک ورزشکار و ملی پوش مسئولیت اجتماعی برای خودم تعیین می کنم، به هر حال شاید ۱۰۰ نفر من را دوست داشته باشند و بتوانم تاثیر مثبت روی آنها بگذارم
این مسئولیت اجتماعی هم قطعا برای بهتر شدن و کمک کردن است، تا جایی که اجازه دارم و به من مربوط است به مسائل ورود میکنم
محمد جمشیدی چند سالیست ازدواج کرده و زندگی متاهلی دارد
عکس محمد جمشیدی و همسرش
لژیونر شدن را دوست دارم، از تیم باوئرمن در آلمان چند بار پیشنهاد داشتم اما درگیر قرارداد بودم و نشد که بروم
خیلی دوست دارم تجربه بازی در خارج از ایران را دوباره به دست بیاورم، من به اغلب چیزهایی که خواستم رسیده ام اما اهداف بزرگتری دارم
آرزوهای بزرگ و هدف بزرگ دارم و برایشان تلاش میکنم، دوست دارم دوباره قهرمان آسیا بشویم، به المپیک برویم و بهترین بازیکن آسیا بشوم. دوست دارم در اروپا بازی کنم؛ اینها آرزوها و اهداف من هستند
تیم رویایی من «جیسون ویلیامز»، «بهنام یخچالی»، «خودم»، «ژیان لیان» یا «ارسلان کاظمی» و «حامد حدادی» است
بهنام یخچالی بازیکنی است که از بازی در کنارش بیشترین لذت را می‌برم، جدا از اخلاق درک بسیار خوبی از بسکتبال دارد
من خیلی دوست دارم او پست یک باشد و من در کنارش بازی کنم، توانایی فوق‌العاده‌ای در این پست دارد
حقیقا من از اول فوتبالی نبودم ولی از وقتی که با مسعود شجاعی دوست شدم و چون مسعود هم تراکتور بازی میکرد ناخودگاه بازی های تراکتور را دنبال کردم
وقتی تماشاچی های پرشور این تیم و علاقه ای که به تیم شان داشتند را دیدم جذب این تیم شدم، چون واقعا همیشه هوای تیمشان را دارند و در بازی هایشان صندلی خالی هم پیدا نمیشود و همین واقعا دوست داشتنی و متمایزشان نسبت به سایر هواداران کرده است
۱۲ 
۶ 
