بیوگرافی هوشنگ ابتهاج (Hushang Ebtehaj) معروف به سایه و همسرش آلما مایکیال با عکس و علت فوت تا ناگفته ها را می خوانید
هوشنگ ابتهاج متولد ۶ اسفند ۱۳۰۶ در رشت، شاعر و پژوهشگر ادبی است
دانش آموخته مدرسه تمدن تهران می باشد که متخلص به «سایه» بوده و طرفدار سرسخت مکتب سوسیالیسم (جامعه گرایی) و ساکن حال حاضر کشور آلمان می باشد
امیر هوشنگ ابتهاج در شهر رشت بعنوان فرزند اول به دنیا آمد، مادرش «فاطمه رفعت» و پدرش «آقاخان ابتهاج» رئیس بیمارستان بود و سه خواهر کوچکتر از خود داشت
تا سال آخر متوسطه در مدارس لقمان و شاهپور رشت درس خواند و برای سال پنجم متوسطه به تهران آمده و در دبیرستان تمدن فارغ التحصیل شد
بیوگرافی هوشنگ ابتهاج با عکس
هوشنگ ابتهاج در سال ۱۳۲۵ وقتی ۱۹ ساله بود به عشق دختر مورد علاقه اش بنام «گالیا» که ارمنی بود اولین مجموعه شهر خود را بنام «نخستین نغمه ها» منتشر کرد
سال ۱۳۵۰ در سن ۴۴ سالگی سرپرست «برنامه گلها» در رادیو ایران شد و برنامه موسیقیایی «گلچین هفته» را پایه گذاری کرد
در ادامه سال ۱۳۵۷ بعد از کشتار مردم در تظاهرات میدان ژاله به همراه محمدرضا شجریان، محمدرضا لطفی و حسین علیزاده در ۱۷ شهریور ۱۳۵۷ از رادیو استعفا داد
بعد از نخستین نغمه ها، مجموعه شعر های «سراب» در سال ۱۳۳۰ را منتشر کرد و تا قبل از انقلاب مجموعا هفت کتاب دیگر از شعرهای ایشان منتشر شد
بعد از انقلاب نیز ۵ جلد کتاب او چاپ شده است
استاد هوشنگ ابتهاج در سال ۱۳۳۷ وقتی ۳۱ ساله بود با یک خانم ارمنی بنام «آلما مایکیال» ازدواج کرد که ثمره آن چهار فرزند بنام های «یلدا» متولد ۱۳۳۸، «کیوان» متولد ۱۳۳۹،«آسیا» متولد ۱۳۴۰ و «کاوه» متولد ۱۳۴۱ می باشد
عکس هوشنگ ابتهاج و همسرش
روز ۹ مهر ۱۳۳۷ در میدان فوزیه، آن خیابانی که سمت جنوب می رود، تو بالاخونه به محضر قراضه ای بود که وقتی داشتیم از پله ها بالا می رفتیم ، می ترسیدم که پله ها خراب بشوند
۲۷۰ تومان خرج عروسی ما شد، یعنی من پول را به محضریه دادم و دیدیم که خیلی خشک و خالی برگزار شد، شوهر خواهرم یک جعبه شیرینی خرید و به محضری ها داد، بعد من دست آلما رو گرفتم و رفتیم خونه …
از مهمترین آثار استاد ابتهاج تصحیح او از غزل های حافظ است که با عنوان «حافظ به سعی سایه» نخستین بار در سال ۱۳۷۲ توسط نشر کارنامه به چاپ رسید
سایه؛ سال های زیادی را صرف پژوهش و حافظ شناسی کرده و این کتاب حاصل تمام زحمت هاست که در مقدمه آن به همسرش پیشکش کرده است
بسیاری از کارشناسان برآیند شعرهای ابتهاج را وابستگی او به حزب توده ایران می دانند، اما استاد می گوید عضو حزب توده نبودم؛ من همیشه سوسیالیستی بودم و به توده ای ها احترام می گذاشتم
من به سلامت تئوریک سوسیالیسم باور دارم، هنوز باور دارم که هیچ راهی جز سوسیالیسم پیش پای بشر نیست
رفتن من به آلمان اجبار نبود، اول یکی از بچه هایم رفت آلمان، بعد زنم رفت که بچه ام تنها نباشد، بعد بچه های دیگر رفتند
یک مدتی هم من ممنوع الخروج بودم، بالاخره من هم سال ۶۴ رفتم، البته مهاجرت نکردم و گاهی تهران هستم
در طول روز دو سه ساعت بیشتر نمی خوابم، صبح خیلی زود بیدار می شوم، چایی درست می کنم و با کمی نان خشک صبحانه می خورم
روزها می نشینم تلویزیون تماشا می کنم و می بینم دنیا روز به روز دیوانه تر می شود، بعد ناهار می خورم و دوباره دیوانگی دنیا را تماشا می کنم که بدانم آخر این دیوانگی دنیا به کجا خواهد کشید
بعد شب هم کمی می روم و میخوابم، ویروس شعر گفتن هم همیشه هست و هر از گاهی چیزهایی می نویسم
داستان زندگینامه استاد هوشنگ ابتهاج
منزل شخصی «سایه» که خود آنرا ساخته است در سال ۱۳۸۷ به نام «خانه ارغوان» به ثبت سازمان میراث فرهنگی رسیده است
علت نامگذاری این خانه، وجود درخت ارغوان معروفی در حیاط است که استاد شعر معروف ارغوان را نیز برای آن درخت گفته است
در ۱۰ مهر ۱۳۹۵ جایزه ادبی و تاریخی محمود افشار یزدی در باغ موقوفات افشار به انتخاب هیئت گزینش، جایزه این بنیاد به هوشنگ ابتهاج اهدا شد
در ۱۲ مهر ۱۳۹۷ هم در جشنواره بین المللی هنر برای صلح، نشان عالی هنر «هنر برای صلح» به استاد سایه، اهدا شد
● نخستین نغمه ها – ۱۳۲۵
● سراب – ۱۳۳۰
● سیاه مشق – ۱۳۳۲
● شبگیر – ۱۳۳۲
● زمین – ۱۳۳۴
● چند برگ از یلدا – ۱۳۴۴
● یادنامه – ۱۳۴۸ (ترجمه شعر تومانیان)
● تا صبح شب یلدا – ۱۳۶۰
● یادگار خون سرو – ۱۳۶۰
● حافظ به سعی سایه – ۱۳۷۲
● تاسیان – ۱۳۸۵
● بانگ نی – ۱۳۹۵
آلما مایکیال متولد ۲۲ فروردین ۱۳۱۱ در بندرانزلی بود که در رشت، اصفهان و تهران بزرگ شد و پدر و مادرش هر دو اصالت روس داشتند
در نهایت ایشان روز چهارشنبه ۱۸ اسفند ۱۴۰۰ در ۸۹ سالگی بعلت کهولت سن درگذشت
استاد هوشنگ ابتها ؛ بامداد روز چهارشنبه ۱۹ مرداد ۱۴۰۱ در سن ۹۴ سالگی بعلت کهولت سن در آلمان، دار فانی را وداع گفت
girl
۲۰ مرداد ۱۴۰۱
من نشناختم تورا ای درخت اراغوان تا ان وقت ک قصد رفتن کردی...... روحت شاد
الهام
۲۰ مرداد ۱۴۰۱
ای مرد بزرگ روحت شاد. آرام بخواب
ای مرد بزرگ روحت شاد
۲۰ مرداد ۱۴۰۱
ای مردبزرگ روحت شاد
بیتا
۲۰ مرداد ۱۴۰۱
نشود فاش کسی آنچه میان من و توست ... روحت در نور و آرامش باد یادت گرامی مرد بزرگ
یلدا
۲۰ مرداد ۱۴۰۱
خدا او را بیامرزد چه مرد نازنینی
سارا
۲۰ مرداد ۱۴۰۱
هیچ شعری مثل اشعار سایه در من تاثیر عمیق تا به امروز نگذاشته شاید به نظر اغراق آمیز باشه اما مست اشعارش هستم.
رقیه
۲۰ مرداد ۱۴۰۱
آسمان هم بخاطرت امشب دلش گرفته خدارحمتت کند
حبیبی م
۲۰ مرداد ۱۴۰۱
سایه بزرگترین غزل سرای زمانه ما غروب کرد.
فریبا هزاری
۲۰ مرداد ۱۴۰۱
روحش شاد و نامش جاویدان 🙏❤
لیلا
۲۰ مرداد ۱۴۰۱
روحش شاد
تتل
۱۹ مرداد ۱۴۰۱
آخی عزیزانم چقدر بده خبرفوت
مولا
۱۹ مرداد ۱۴۰۱
ای شاعر ریس بلند مارا در یاب و با ریسمان ارغوانیت ما را به دنیای درختان دوستی ارغوانیت ببر که خیلی تشنه و گرسنه محبت خوبیهای هنر شما هستیم ای همشهری عارف خودم. ما را با خود ببر به کوچه های خانه ات در رشت
زهره
۱۹ مرداد ۱۴۰۱
من نمیدانسم معنی هرگز را/تو چرا باز نگشتی دیگر؟
ترانه
۱۹ مرداد ۱۴۰۱
روحش در آرامش هنر مند بزرگ که تموم دوران جوونی را با شعر استاد پشت سر گذرونیم
ایلیا
۱۹ مرداد ۱۴۰۱
عشق بود خدا بیامرزدش
نوچمنی
۱۹ مرداد ۱۴۰۱
روحش شاد و نامش جاودان.
حامد
۱۹ مرداد ۱۴۰۱
روحت شاد ارغوان😔😔😔
محمدباقرسعیدی ابواسحقی
۱۹ مرداد ۱۴۰۱
سفر به سلامت مرد ارغوانی
مجید
۱۹ مرداد ۱۴۰۱
روحش شاد
م,شهابی
۱۹ مرداد ۱۴۰۱
بزرگ مرد شعر و شاعری ایران به دیار باقی شتافت نام و یادشون گرامی
مهدیه
۱۹ مرداد ۱۴۰۱
خدانگهدار مرد ارغوانی 😔
نسرین عالی سون
۱۹ مرداد ۱۴۰۱
روحت شد مرد بزرگ نامت جاوید باد که هرگز نمیمیرند واز باد نخواهی رفت
فریبا
۱۹ مرداد ۱۴۰۱
آرامگاه همسرشون در ایران یا آلمان
مهربانو
۱۹ مرداد ۱۴۰۱
روحت شاد خدا رحمتت کنه ان شاالله برزخی پرازدرختان ارغوان داشته باشی
مانیا
۱۹ مرداد ۱۴۰۱
روحش شاد
مریم بختیاری
۱۹ مرداد ۱۴۰۱
سایه جان رفت
سمیه شیرخوانی
۱۹ مرداد ۱۴۰۱
روحت شاد بزرگ مرد
یامور
۱۹ مرداد ۱۴۰۱
ای مرد هنر بمیر تا زنده شوی ما زنده کش و مرده پرستیم هنوز🖤
فرنیا ظفری
۱۹ مرداد ۱۴۰۱
روحشان شاد خدایش بیامرزد
ریحانه کاظمی
۱۹ مرداد ۱۴۰۱
ارغوان یه درخت بوده تو حیاط خونه استاد ابتهاج.
روح اله
۱۹ مرداد ۱۴۰۱
خدایش بیامرزد آرام گرفت
شکیبا
۱۹ مرداد ۱۴۰۱
اه از آن رفتگان بی برگشت
آرام
۱۹ مرداد ۱۴۰۱
ارغوان اسم درختیه که استاد در منزل شون در تهران کاشته بودن و خودشون بزرگش کرده بودن .
Winterboy
۱۹ مرداد ۱۴۰۱
روحش شاد
فاطمه رحیمی
۰۴ دی ۱۴۰۰
ارغوان توی شعر ها کیه ؟؟
زینب
۰۹ آبان ۱۴۰۰
واقعا حالمو با گفته هایه شما خوب میکنم چون حرفه دلو ادبی بیان میکنید دمتون گرم من احل ادبیات نیستم ولی عاشقه گفته هایه شمام
سایان
۲۵ بهمن ۱۳۹۹
استاد عزیز عمر طولانی برایتان ارزومندم .سایه مهربانتان از سر دنیای شاعری کم نشود .من با شعرهای شما زندگی می کنم.
سایه
۲۷ مهر ۱۳۹۹
استاد سایه عزیز همیشه عاشق تفکرات و شعر زیباشون هستم