بیوگرافی هوشنگ ابتهاج و همسرش آلما با علت فوت
بیوگرافی هوشنگ ابتهاج (Hushang Ebtehaj) معروف به سایه و همسرش آلما مایکیال با عکس و علت فوت تا ناگفته ها را می خوانید
بیوگرافی هوشنگ ابتهاج و همسرش
هوشنگ ابتهاج متولد 6 اسفند 1306 در رشت، شاعر و پژوهشگر ادبی است
دانش آموخته مدرسه تمدن تهران می باشد که متخلص به «سایه» بوده و طرفدار سرسخت مکتب سوسیالیسم (جامعه گرایی) و ساکن حال حاضر کشور آلمان می باشد
خانواده و اصالت
امیر هوشنگ ابتهاج در شهر رشت بعنوان فرزند اول به دنیا آمد، مادرش «فاطمه رفعت» و پدرش «آقاخان ابتهاج» رئیس بیمارستان بود و سه خواهر کوچکتر از خود داشت
تحصیلات
تا سال آخر متوسطه در مدارس لقمان و شاهپور رشت درس خواند و برای سال پنجم متوسطه به تهران آمده و در دبیرستان تمدن فارغ التحصیل شد
بیوگرافی هوشنگ ابتهاج با عکس
اولین مجموعه شعر
هوشنگ ابتهاج در سال 1325 وقتی 19 ساله بود به عشق دختر مورد علاقه اش بنام «گالیا» که ارمنی بود اولین مجموعه شهر خود را بنام «نخستین نغمه ها» منتشر کرد
ورود به رادیو تا استعفا
سال 1350 در سن 44 سالگی سرپرست «برنامه گلها» در رادیو ایران شد و برنامه موسیقیایی «گلچین هفته» را پایه گذاری کرد
در ادامه سال 1357 بعد از کشتار مردم در تظاهرات میدان ژاله به همراه محمدرضا شجریان، محمدرضا لطفی و حسین علیزاده در 17 شهریور 1357 از رادیو استعفا داد
کتاب ها تا قبل از انقلاب
بعد از نخستین نغمه ها، مجموعه شعر های «سراب» در سال 1330 را منتشر کرد و تا قبل از انقلاب مجموعا هفت کتاب دیگر از شعرهای ایشان منتشر شد
بعد از انقلاب نیز 5 جلد کتاب او چاپ شده است
ازدواج و فرزندان
استاد هوشنگ ابتهاج در سال 1337 وقتی 31 ساله بود با یک خانم ارمنی بنام «آلما مایکیال» ازدواج کرد که ثمره آن چهار فرزند بنام های «یلدا» متولد 1338، «کیوان» متولد 1339،«آسیا» متولد 1340 و «کاوه» متولد 1341 می باشد
عکس هوشنگ ابتهاج و همسرش
می دونید من چطوری زن گرفتم؟
روز 9 مهر 1337 در میدان فوزیه، آن خیابانی که سمت جنوب می رود، تو بالاخونه به محضر قراضه ای بود که وقتی داشتیم از پله ها بالا می رفتیم ، می ترسیدم که پله ها خراب بشوند
270 تومان خرج عروسی ما شد، یعنی من پول را به محضریه دادم و دیدیم که خیلی خشک و خالی برگزار شد، شوهر خواهرم یک جعبه شیرینی خرید و به محضری ها داد، بعد من دست آلما رو گرفتم و رفتیم خونه …
مهمترین اثر بعد انقلاب
از مهمترین آثار استاد ابتهاج تصحیح او از غزل های حافظ است که با عنوان «حافظ به سعی سایه» نخستین بار در سال 1372 توسط نشر کارنامه به چاپ رسید
سایه؛ سال های زیادی را صرف پژوهش و حافظ شناسی کرده و این کتاب حاصل تمام زحمت هاست که در مقدمه آن به همسرش پیشکش کرده است
همیشه سوسیالیست بودم
بسیاری از کارشناسان برآیند شعرهای ابتهاج را وابستگی او به حزب توده ایران می دانند، اما استاد می گوید عضو حزب توده نبودم؛ من همیشه سوسیالیستی بودم و به توده ای ها احترام می گذاشتم
من به سلامت تئوریک سوسیالیسم باور دارم، هنوز باور دارم که هیچ راهی جز سوسیالیسم پیش پای بشر نیست
ماجرای مهاجرت به آلمان
رفتن من به آلمان اجبار نبود، اول یکی از بچه هایم رفت آلمان، بعد زنم رفت که بچه ام تنها نباشد، بعد بچه های دیگر رفتند
یک مدتی هم من ممنوع الخروج بودم، بالاخره من هم سال 64 رفتم، البته مهاجرت نکردم و گاهی تهران هستم
زندگی در آلمان
در طول روز دو سه ساعت بیشتر نمی خوابم، صبح خیلی زود بیدار می شوم، چایی درست می کنم و با کمی نان خشک صبحانه می خورم
روزها می نشینم تلویزیون تماشا می کنم و می بینم دنیا روز به روز دیوانه تر می شود، بعد ناهار می خورم و دوباره دیوانگی دنیا را تماشا می کنم که بدانم آخر این دیوانگی دنیا به کجا خواهد کشید
بعد شب هم کمی می روم و میخوابم، ویروس شعر گفتن هم همیشه هست و هر از گاهی چیزهایی می نویسم
داستان زندگینامه استاد هوشنگ ابتهاج
خانه معروف ثبت میراث
منزل شخصی «سایه» که خود آنرا ساخته است در سال 1387 به نام «خانه ارغوان» به ثبت سازمان میراث فرهنگی رسیده است
علت نامگذاری این خانه، وجود درخت ارغوان معروفی در حیاط است که استاد شعر معروف ارغوان را نیز برای آن درخت گفته است
تقدیرها
در 10 مهر 1395 جایزه ادبی و تاریخی محمود افشار یزدی در باغ موقوفات افشار به انتخاب هیئت گزینش، جایزه این بنیاد به هوشنگ ابتهاج اهدا شد
در 12 مهر 1397 هم در جشنواره بین المللی هنر برای صلح، نشان عالی هنر «هنر برای صلح» به استاد سایه، اهدا شد
کتاب ها
● نخستین نغمه ها – 1325
● سراب – 1330
● سیاه مشق – 1332
● شبگیر – 1332
● زمین – 1334
● چند برگ از یلدا – 1344
● یادنامه – 1348 (ترجمه شعر تومانیان)
● تا صبح شب یلدا – 1360
● یادگار خون سرو – 1360
● حافظ به سعی سایه – 1372
● تاسیان – 1385
● بانگ نی – 1395
فوت همسر ارمنی
آلما مایکیال متولد 22 فروردین 1311 در بندرانزلی بود که در رشت، اصفهان و تهران بزرگ شد و پدر و مادرش هر دو اصالت روس داشتند
در نهایت ایشان روز چهارشنبه 18 اسفند 1400 در 89 سالگی بعلت کهولت سن درگذشت
درگذشت استاد ابتهاج
استاد هوشنگ ابتها ؛ بامداد روز چهارشنبه 19 مرداد 1401 در سن 94 سالگی بعلت کهولت سن در آلمان، دار فانی را وداع گفت
من نشناختم تورا ای درخت اراغوان تا ان وقت ک قصد رفتن کردی…… روحت شاد
ای مرد بزرگ روحت شاد. آرام بخواب
ای مردبزرگ روحت شاد
نشود فاش کسی آنچه میان من و توست …
روحت در نور و آرامش باد
یادت گرامی مرد بزرگ
خدا او را بیامرزد
چه مرد نازنینی
هیچ شعری مثل اشعار سایه در من تاثیر عمیق تا به امروز نگذاشته شاید به نظر اغراق آمیز باشه اما مست اشعارش هستم.
آسمان هم بخاطرت امشب دلش گرفته خدارحمتت کند
سایه بزرگترین غزل سرای زمانه ما غروب کرد.
روحش شاد و نامش جاویدان ?❤
روحش شاد
آخی عزیزانم چقدر بده خبرفوت
ای شاعر ریس بلند مارا در یاب و با ریسمان ارغوانیت ما را به دنیای درختان دوستی ارغوانیت ببر که خیلی تشنه و گرسنه محبت خوبیهای هنر شما هستیم ای همشهری عارف خودم. ما را با خود ببر به کوچه های خانه ات در رشت
من نمیدانسم معنی هرگز را/تو چرا باز نگشتی دیگر؟
روحش در آرامش
هنر مند بزرگ
که تموم دوران جوونی را با شعر استاد پشت سر گذرونیم
عشق بود خدا بیامرزدش
روحش شاد و نامش جاودان.
روحت شاد ارغوان???
سفر به سلامت مرد ارغوانی
روحش شاد
بزرگ مرد شعر و شاعری ایران به دیار باقی شتافت
نام و یادشون گرامی
خدانگهدار مرد ارغوانی ?
روحت شد مرد بزرگ نامت جاوید باد که هرگز نمیمیرند واز باد نخواهی رفت
آرامگاه همسرشون در ایران یا آلمان
روحت شاد خدا رحمتت کنه ان شاالله برزخی پرازدرختان ارغوان داشته باشی
روحش شاد
سایه جان رفت
روحت شاد بزرگ مرد
ای مرد هنر بمیر تا زنده شوی
ما زنده کش و مرده پرستیم هنوز?
روحشان شاد خدایش بیامرزد
ارغوان یه درخت بوده تو حیاط خونه استاد ابتهاج.
خدایش بیامرزد
آرام گرفت
اه از آن رفتگان بی برگشت
ارغوان اسم درختیه که استاد در منزل شون در تهران کاشته بودن و خودشون بزرگش کرده بودن .
روحش شاد
ارغوان توی شعر ها کیه ؟؟
واقعا حالمو با گفته هایه شما خوب میکنم
چون حرفه دلو ادبی بیان میکنید
دمتون گرم من احل ادبیات نیستم
ولی عاشقه گفته هایه شمام
استاد عزیز عمر طولانی برایتان ارزومندم .سایه مهربانتان از سر دنیای شاعری کم نشود .من با شعرهای شما زندگی می کنم.
استاد سایه عزیز همیشه عاشق تفکرات و شعر زیباشون هستم