۱۵ کشور با بالاترین تولید گاز دی اکسید کربن از چین تا ایران و رتبه و اسامی کشورهای جهان که تولید کنندگان بالای گاز کربن دی اکسید هستند
کربن دی اکسید و سایر گازهای گلخانه ای که شامل: متان، بخار آب، اکسید نیتروژن و گازهای فلوئوردار (که شامل هیدروفلوئوروکربن ها، پرفلوئوروکربن ها، هگزا فلوراید گوگرد و تری فلوراید نیتروژن می شود) هستند ، عامل اصلی آلودگی هوا و تغییرات آب و هوایی می باشند
در حالی که تعیین مقدار انتشار همه ی گازهای گلخانه ای کاری بسیار سخت است، بررسی عوامل موثر بر میزان انتشار گاز کربن دی اکسید راه ساده تری برای درک شدت تاثیر گازهای گلخانه ای و کربن دی اکسید بر منابع طبیعی و غیر طبیعی است
بر اساس جدیدترین فهرست و تجزیه و تحلیل پروژه های جهانی درباره گاز کربن دی اکسید ، ۱۵ کشور با بالاترین میزان انتشار گاز کربن دی اکسید در جهان شناسایی شدند که در ادامه این مطلب سعی داریم این کشور های تاثیرگذار را به شما معرفی کنیم
در این مقاله انتشار کربن دی اکسید بر اساس اندازه گیری آن در هر کشور بصورت اعداد و ارقام مختلف بیان شده است اما برخی از کارشناسان ،این راه را برای تعیین تاثیرگذاری گاز کربن دی اکسید بر جهان صحیح نمی دانند ، نظریه آنها بیان می کند که کشورهایی مانند چین و ایالت متحده آمریکا به دلیل تولید کالاهایی که توسط اغلب مردم در سراسر جهان استفاده می شود ، آلاینده های بیشتری تولید میکنند که در نتیجه مقدار گاز کربن دی اکسید وارد شده به هواکره را افزایش می دهند و آنها معتقدند که میزان انتشار کربن دی اکسید در این دو کشور باید به گونه متفاوتی اندازه گیری شود
برخی دیگر فکر می کنند که اندازه گیری گاز کربن دی اکسید در هر کشور بر اساس میزان تولید شده آن برای هر نفر، روش مناسب تر و استاندارد تری خواهد بود، همچنین این روش به ما امکان مقایسه مقادیر تولید شده این گاز را در کشورها با جمعیت کمتر و بیشتر را می دهد
مقدار انتشار آلاینده ها برای کشورهای تولیدکننده نفت و برخی از کشورهای جزیره ای بسیار بیشتر از سایر کشور ها است بطوری که نشان می دهد تاثیر انرژی نفت بر محیط زیست جهانی بسیار بیشتر از تولید کربن دی اکسید است
لیست زیر نشان دهنده کشورهایی هست که میزان تولید کربن دی اکسید در آنها شاید بسیار بالا نباشد اما بر اساس میزان جمعیت و وسعت آن، این تولید گاز به ازای هر نفر بسیار وحشتناک است
۱ – قطر – ۳۸.۷۴ تن برای هر نفر
۲ – ترینیداد و توباگو – ۲۸.۸۸ تن برای هر نفر
۳ – کویت – ۲۵.۸۳ تن برای هر نفر
۴ – برونئی – ۲۲.۵۳ تن برای هر نفر
۵ – بحرین – ۲۱.۹۴ تن برای هر نفر
۶ – امارات متحده عربی – ۱۹.۶۷ تن برای هر نفر
۷ – کالدونیای جدید – ۱۹.۳۰ تن برای هر نفر
۸ – سینت مارتن – ۱۸.۳۲ تن برای هر نفر
۹ – عربستان سعودی – ۱۷.۵۰ تن برای هر نفر
۱۰ – قزاقستان – ۱۷.۰۳ تن برای هر نفر
۱۵ کشورهای تولید کننده دی اکسید کربن بالا
چین از کشورهایی است که در انتشار کربن از رتبه بالاتری نسبت به سایر کشورها برخوردار است، این کشور دارای جمعیت زیادی است اما با این حال استفاده سرانه تولید آن کمتر از بسیاری از کشورهای دیگر است (حدود ۵۰ کشور با انتشار کربن به ازای هر نفر بالاتری وجود دارد)، شایان ذکر است که چین بسیاری از محصولاتی را که بقیه مردم دنیا استفاده می کنند تولید و ارسال می کند
انتشار گاز کربن دی اکسید در چین ناشی از نیروگاه‌های زغال‌سوز متعددی است که نیروگاه‌های برق را تامین می‌کند و برق را برای صنایع و خانه‌های مردم ارسال می کند با این حال، چین با برنامه ای برای دستیابی به بی طرفی در انتشار گاز کربن دی اکسید انتشار آن را تا سال ۲۰۶۰ بسیار کاهش داده است
آمریکا در تولید کربن دی اکسید در جهان به ازای هر نفر در رتبه ۱۲ قرار دارد، اما از آنجایی که جمعیت بسیار بیشتری نسبت به سایر کشورها دارد، کربن دی اکسید بیشتری نیز تولید می کند
این ترکیب از جمعیت زیاد و تاثیر هر فردی که از آن استفاده می کند به معنی این است که ایالات متحده آمریکا در مقایسه با بسیاری از کشورهای دیگر تأثیر زیادی بر تغییرات آب و هوایی دارد
انتشار گاز کربن دی اکسید از زغال سنگ، نفت و گاز مورد استفاده در نیروگاه ها برای تولید برق در خانه ها و صنعت در ایالات متحده روندی نزولی داشته است که ناشی از کاهش قابل توجه نیروگاه های زغال سنگ سوز است
هند مانند چین به دلیل جمعیت زیاد در این لیست رتبه بالایی دارد، اگرچه استفاده سرانه مصرف کربن دی اکسید در این کشور کمتر از بسیاری از کشور های دیگر است اما این روند دوباره در سی سال گذشته شروع به افزایش کرده است و در مقایسه با ایالت متحده آمریکا زودتر اتفاق افتاده است
کربن دی اکسید جهان سال به سال در حال افزایش است و سهم هند در این کار بیشتر از میانگین جهانی است، نارندرا مودی، نخست وزیر هند در اواخر سال ۲۰۲۰ اعلام کرد که این کشور قصد دارد با حمایت مستقیم از انرژی های تجدید پذیر و پروژه های خورشیدی ، تولید کربن دی اکسید خود را ۳۰ درصد کاهش دهد
روسیه کشور بزرگی است که از ترکیب زغال سنگ، نفت و گاز برای تولید برق خود استفاده می کند، همچنین آنها از گاز و نفت برای گرم کردن خانه ها و اداره صنعت خود استفاده می کنند
این کشور از دهه ۱۹۹۰ وابستگی خود را به زغال سنگ و نفت کاهش داده است و سعی دارد که از گاز طبیعی استفاده بیشتری داشته باشد
روسیه سعی دارد که با برنامه هایی تا سال ۲۰۳۰ میزان کربن دی اکسید را ۳۰ درصد کاهش دهد، آنها می خواهد که از طریق ترکیبی از راه‌آهن‌های مسافربری جدید با سوخت هیدروژن و طرح تجارت انتشار کربن دی اکسید، وابستگی خود را به زغال‌سنگ کاهش دهد و مصرف گاز طبیعی را زیاد کند، شاید بدین گونه بتوانند به چنین هدفی دست پیدا کند
اگر چه ژاپن به عنوان یک کشور جزیره ای مقدار کربن دی اکسید بیشتری را تولید می کند اما در سال ۲۰۱۳، انتشار کربن دی اکسید ژاپن روند نزولی قابل توجهی داشته است و از ۱.۳۱ میلیارد تن به ۱.۱۱ میلیارد تن در سال ۲۰۱۹ کاهش یافته است
ژاپن هدف خود را در دستیابی به صفر رساندن انتشار کربن دی اکسید تا سال ۲۰۵۰ تعیین کرده است و در حال برنامه ریزی برای این تغییر بزرگ است، دولت ژاپن و بخش خصوصی نیز در حال سرمایه گذاری برای انرژی خورشیدی و بادی و همچنین برخی منابع انرژی دیگر هستند
ایران یکی از کشور های نفت خیز جهان است و تقریباً هیچ زغال سنگی در آن وجود ندارد ، با این حال بیشتر انتشار کربن دی اکسید از همان مناطقی است که اکثر کشورها انجام می دهند: یعن تولید برق و گرما، ساختمان ها و حمل و نقل …
ایران توافقنامه پاریس (در رابطه با کاستن از انتشار گازهای گلخانه ای) را تصویب نکرده است با این حال، راه‌هایی وجود دارد که کشور می‌تواند با بهبود کارایی نیروگاه‌ها و محدود کردن شعله‌ور شدن گاز به‌تنهایی، انتشار گاز کربن دی اکسید را به میزان قابل توجهی کاهش دهد
انتشار گاز کربن دی اکسید در آلمان به دلیل کاهش مصرف زغال سنگ و نفت از حدود سال ۱۹۸۰ روند نزولی داشته است در حالی که مصرف گاز طبیعی تقریباً ثابت مانده است، بیشتر سوخت های فسیلی سوزانده شده برای گرما و برق و پس از آن حمل و نقل و ساختمان ها استفاده می شوند
برنامه این کشور در سال ۲۰۵۰ کاهش گازهای گلخانه ای به میزان ۵۵ درصد است همچنین آنها قصد دارند که از سال ۱۹۹۰ تا سال ۲۰۳۰ به میزان ۸۰ تا ۹۵ درصد انتشار کربن دی اکسید را کم کنند که برای این برنامه هر بخش از اقتصاد آلمان هدف متفاوتی را دنبال می کند برای مثال ، گسترش بیشتر انرژی های تجدیدپذیر و حذف تدریجی تولید برق از سوخت های فسیلی انتشار انرژی را تا ۶۲ درصد کاهش می دهد
اندونزی کشوری متشکل از بیش از ۱۷۰۰۰ جزیره در اقیانوس آرام، از جمله جزایر سوماترا، جاوه، سولاوسی و بخش هایی از بورنئو و گینه نو است، استفاده و انتشار زغال سنگ و نفت در اندونزی بسیار زیاد است که باعث میشود که مردم با مشکلات متنوعی نیز رو به شوند و این بدین معنی است که هم برای رشد اقتصادی و هم برای کاهش انتشار گاز کربن دی اکسید ، مردم جزایر تحت تاثیر تغییرات آب و هوایی با افزایش سطح آب دریا ها مواجه هستند
در حالی که سهم اندونزی در افزایش کربن دی اکسید سیاره زمین رو به رشد است، بیشتر آن ناشی از یک منبع متفاوت است: تغییر کاربری زمین و جنگل زدایی (تولید برق، حمل و نقل و بخش های زباله نیز در حال رشد بوده است، اما سهم آن ها به دلیل کاهش است. تغییر کاربری زمین) به همین دلیل است که مهم‌ترین بخش تعهد دولت اندونزی برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای تا ۲۹ درصد تا سال ۲۰۳۰، تعلیق جنگل زدایی است که اجازه پاکسازی جنگل‌های جدید را برای درختان نخل یا قطع درختان نمی‌دهد
کره جنوبی بیشتر انتشار گاز کربن دی اکسید خود را از سوزاندن سوخت های فسیلی برای تولید برق و گرما ، حمل و نقل، و سپس ساخت و ساز تولید می کند
این کشور در نظر دارد تا سال ۲۰۵۰ تولید گاز کربن دی اکسید را به صفر برساند، در اواخر سال ۲۰۲۰، رئیس جمهور وقت این کشور «مون جائه این»ت عهد داد که معادل ۷ میلیارد دلار در یک “معامله جدید سبز” با هدف جایگزینی نیروگاه های زغال سنگ با انرژی های تجدید پذیر را انجام دهد
البته ساختمان‌ها، ایجاد مجتمع‌های صنعتی طراحی شده برای استفاده کمتر از سوخت‌های فسیلی و حتی سبز کردن مناطق شهری با کاشت جنگل نیز در این تعهدنامه بیان شد
انتشار کربن دی اکسید در عربستان سعودی ناشی از نفت و مقداری گاز طبیعی (بدون زغال سنگ) است، البته کاملا منطقی است زیرا نفت، صنعت اصلی این کشور می باشد و از این سوخت ها برای تولید برق، حمل و نقل و در ساخت و ساز و همچنین برای تامین انرژی صنعت نفت استفاده می شود
برخلاف ایران، عربستان سعودی توافقنامه پاریس را در سال ۲۰۱۵ امضا کرد در حالی که کار این کشور برای کاهش انتشار گاز کربن دی اکسید کند بوده است اما این کشور تعهد داد که انتشار کربن دی اکسید را تا سال ۲۰۳۰ کاهش دهد
برنامه های این کشور شامل فناوری خورشیدی، بادی و هسته ای، افزایش قیمت سوخت، و استاندارد انرژی پاک ، تعهد به کاشت ۵۰ میلیارد درخت در سراسر خاورمیانه که ۱۰ میلیارد آن در عربستان سعودی ، بیان شد
سرانه انتشار گازهای گلخانه ای کانادا طی پنج سال گذشته کاهش یافته است، در مقایسه با سایر کشورهای هم اندازه، کانادا از زغال سنگ بسیار کمتر و نفت و گاز طبیعی بیشتری برای تولید برق و گرما و همچنین حمل و نقل در این کشور بزرگ جغرافیایی استفاده می شود
شاید جای تعجب باشد که کانادا سومین سهم را در انتشار گاز کربن دی اکسید دارد اما اکثر گاز کربن دی اکسید تولید شده این کشور ناشی از تغییر کاربری زمین و جنگلداری است که نسبت به ساختمان ها یا ساخت و سازها کربن دی اکسید بیشتری تولید می کند، این به مشاغل فعال جنگلداری کشور مربوط میشود، از جمله حذف مداوم جنگل‌های قدیمی، تبدیل زمین‌های جنگلی به زمین‌های زراعی، آتش‌سوزی‌ها و آسیب حشرات به جنگل‌ها، و سایر اثرات بلندمدت شیوه‌های مدیریت جنگل قبلی
برنامه کانادا برای کاهش ۳۰ درصد انتشار کربن دی اکسید ازسال ۲۰۰۵ تا سال ۲۰۳۰ (و انتشار خالص صفر تا سال ۲۰۵۰) در زمینه رشد پاک و تغییرات آب و هوایی است
این طرح شامل سیاست‌های فعلی، از جمله تنظیم انتشار متان، مالیات کربن و ممنوعیت نیروگاه‌های زغال‌سنگ و همچنین سیاست‌های جدید مانند کارایی ساختمان و حمل‌ونقل و تغییر کاربری زمین است
انتشار گاز کربن دی اکسید در آفریقای جنوبی در دهه گذشته تقریباً ثابت مانده است، به طوری که اکثریت این گاز از نیروگاه های زغال سنگ این کشور و برخی از نفت حاصل می شود که این انرژی بیشتر از بسیاری از کشورهای موجود در این لیست صرف تولید برق می شود
از آنجایی که زغال سنگ نقش مهمی در انتشار گاز کربن دی اکسید آفریقای جنوبی دارد (۸۰ درصد برق کشور را تامین می کند)، حذف تدریجی نیروگاه های زغال سنگ و افزایش انرژی های تجدیدپذیر ساده ترین راه برای دستیابی این کشور به اهداف توافق پاریس برای کاهش ۲۸ درصدی است، البته یک طرح مالیات بر کربن دی اکسید نیز در حال حاضر راه اندازی شده است
از سال ۲۰۱۴، انتشار کربن دی اکسید برزیل روندی نزولی داشته است، این کشور از زغال سنگ و گاز طبیعی استفاده می کند، اما بیشتر به نفت متکی است، زیرا دارای بزرگترین ذخایر نفت و گاز در منطقه است
علی‌رغم این واقعیت، بیشترین بخش انتشار گازهای گلخانه‌ای برزیل ناشی از کشاورزی و تغییرات کاربری زمین است، همچنین سوزاندن گسترده جنگل‌های بارانی برزیل (برای کشاورزی و قطع درختان) در چند سال اخیر سرعت گرفته است
برزیل توافقنامه پاریس را در سال ۲۰۱۵ امضا کرد و در سال ۲۰۲۰ مجدداً تعهد خود را به اهدافش اعلام کرد، هدف مشخص این توافقنامه، کاهش کل انتشار گازهای گلخانه ای خالص ۳۷ درصد تا سال ۲۰۲۵ و ۴۳ درصد تا سال ۲۰۳۰ است
نفت و گاز منابع اصلی تولید گاز کربن دی اکسید در مکزیک هستند، این کشور از زغال سنگ بسیار کمی استفاده می کند، اما نفت و گاز عمدتاً برای تولید برق مورد استفاده قرار می گیرند و پس از آن ،بخش حمل و نقل است که تقریباً به همان اندازه، انرژی برای جابجایی افراد و کالاها مصرف می کند، کشاورزی در رتبه سوم تولید گازهای دی اکسید کربن این کشور قرار دارد و علاوه بر تغذیه مردم مکزیک بیشتر آن به ایالت متحده آمریکا می رود
مکزیک توافقنامه پاریس را در سال ۲۰۱۶ امضا کرد و تعهد آن کاهش انتشار گازهای گلخانه ای به میزان ۲۲ تا ۳۶ درصد تا سال ۲۰۳۰ است (این رقم بیشتر نشان دهنده برخی انتظارات از انتقال فناوری، دسترسی به وام های کم هزینه و سایر کمک ها است)
مکزیک قصد دارد تا سال ۲۰۵۰ میزان انتشار گازهای گلخانه ای خود را به ۵۰ درصد کاهش دهد در حالی که ردپای کربن دی اکسید کل این کشور از سال ۲۰۱۶ به میزان کمی کاهش یافته است، اما تاکنون نتوانسته است به اهداف کوچکتر کاهش کربن دی اکسید دست یابد
استرالیا زغال سنگ ، نفت و گاز می سوازند و از سال ۲۰۰۸ سوزاندن زغال سنگ و گاز درآن کشور در حال افزایش است
استرالیا نیز تعهد نامه پاریس را امضا کرد و به عنوان بخشی از تعهد خود، اعلام کرد که تا سال ۲۰۳۰ انتشار گازهای گلخانه ای را ۲۶ تا ۲۸ درصد کاهش می دهد . با این حال استراتژی های مختلفی برای انجام این امر صورت گرفت ، از جمله بهبود بهره وری سوخت خودروها ، افزایش قابل ملاحظه انرژی های تجدیدپذیربه ویژه انرژی خورشیدی و افزایش بهره وری انرژی در وسایل موجود
همچنین این کشور، مالیات ناشی از کربن دی اکسیدی را که تحمیل شده بود از بین برد و از آن زمان انتشار گاز کربن دی اکسید استرالیا پس از یک دهه کاهش ، یکسان شده است
