حسن همتی متولد ۱۷ آذر دهه شصت در اسلام آباد غرب کرمانشاه، بازیگر و نوازنده است
فعالیت هنری خود را از تئاتر خیابانی شروع سپس به عنوان مدیر صحنه کار کرد تا اینکه با نوازندگی بسیار مورد توجه قرار گرفت و با سریال «یاغی» به اوج شهرت رسید
خودش می گوید من یک پسر کوتاه قد هستم و کارگردانی، بازیگری، نوازنده و عکاسی می کنم
به صورت حرفه ای فعالیت خود را بعد از نقل مکان به تهران از سال ۱۳۹۰ با تئاتر خیابانی شروع کرد و مدت ها به دلیل وضعیت مالی روزها و شب های سختی را گذارند
می گوید نزدیک ۲/۵ سال در خوابگاه زندگی می کردم و بعضی شب ها از دست «ساس» نمی توانستم بخوابم
حسن همتی در ادامه با نمایش های مختلفی همچون «ده د»، «مرده فروش»، «نبش قبر خاطرات یک مرد زنده که سال ها پیش مرده بود»، «خرسی که می خواستم خرس باقی بماند»، «بوفالوی آمریکایی»، «لباسی برای مهمانی» و «خسیس» در بین اهالی هنر شناخته شد
در بین هم صنفی هایم هم بی اخلاقی زیاد دیدم، یه عده بودم که اسم نمی برم، کار می کردم دستمزد نمی دادند، کار می کردم سخت می گرفتند، کار می کردم از سرویس می زدند
شهرت این بازیگر کوتاه قدمت از پاییز ۱۴۰۱ با سریال «یاغی» به کارگردانی محمد کارت در کنار امیر جعفری و علی شادمان در نقش نیم بطری شروع شد
بعد از شهرت حضور چشمگیری در نمایش ها «روایت های زارا»، «رویای شب تابستان»، «خرسی که می‌خواست خرس بماند» و «ایستاده روی خط استوا» داشت
او سپس در قامت کارگردان نمایش‌های «ریما»، «شین» و «زاغ» را به روی صحنه برد
شرایط کاری کوتاه قامتان در تئاتر خیلی بهتر است و به واسطه تلاشمان فضای بیشتری برای فعالیت در این عرصه فراهم شده است
به شخصه در سال های اخیر تمام سعی خودم را کردم تا نگاه کلیشه ای به فیزیک را در کارگردان های تئاتر تغییر بدهم و توجه آنها را به سمت بازی خود ببرم و خوشبختانه تا حدودی موفق شده ام
عکس کودکی حسن همتی
تلاش همیشگی من این بوده تا بازی ام را به رخ تماشاگر بکشانم و در نقش های متفاوتی بازی کنم
تا چند سال گذشته به‌اجبار و به دلیل فیزیک من، نقش هایی با فضای سوررئال پیشنهاد می شد و به عنوان بازیگر سوررئال شناخته شده بودم اما به تازگی بیشتر پیشنهاد نقش های رئال را می پذیرم
پارسا پیروزفر یک ادم کاملا زیبا، متشخص، جنتلمن و به شدت آدم مهربان و مردمی است، او فارغ ازن آن برند بودنش، با مردم یک رنگ بود و خودش را نمی گرفت
حسن همتی علاوه بر بازیگری و کارگردانی در عرصه موسیقی هم دستی بر آتش دارد، او نوازنده چیره دست ساز تنبور می باشد و حتی آن را تدریس هم می کرد
آخرش نفهمیدم اینجائی که هستم تقدیر من است یا تقصیر من من که در این جمع گذشتم از هرچه ارزوست دست غم دیگر چه میخواهد از دل تنهای من؟
متاسفانه در ساعات پایانی روز سه شنبه ۳ آبان ۱۴۰۲ دار فانی را وداع گفت، گفته می شود وی به دلیل ایست قلبی فوت کرده است
