درد مفاصل در نواحی متعددی در بدن رخ می دهد. سن، وزن، سابقه آسیب دیدگی، کار بیش از حد و سایر مشکلات سلامتی، همگی از عوامل مؤثر در درد و التهاب مفاصل محسوب می شوند.
ناراحتی های مفصلی از مشکلات رایجی هستند که معمولاً در دست ها، پا ها، لگن، زانو و ستون فقرات خود را نشان می دهند.
این درد می تواند ثابت یا سینوسی باشد (بیاید و برود). گاهی اوقات ممکن است مفصل دچار نوعی حس خشکی و درد شود. برخی از بیماران بعضاً احساس سوزش، نبض و ساییدگی نیز را تجربه می کنند.
علاوه بر این در برخی موارد، مفاصل در ابتدای روز خشک بوده و در طی روز -با فعالیت و حرکت- به تدریج نرم می شوند. البته، فعالیت بیش از حد می تواند مشکل مفصل شما را وخیم تر کند. درد ممکن است عملکرد مفاصل را با اختلال مواجه کرده و توانایی انجام فعالیت های ساده را از بیمار بگیرد.
درد شدید مفصلی روی کیفیت زندگی بیمار تأثیر منفی می گذارد. روش های درمانی مشکلات مفصلی -علاوه بر درد- باید روی اختلالات عملکردی مفاصل بیمار نیز تمرکز داشته باشند.
درد مفاصل بیشتر در این گروه از افراد پدیدار می شود:
● افراد با سابقه آسیب دیدگی های مفصلی
● استفاده ی مکرر یا بیش از حد از یک ماهیچه ی خاص
● ابتلا به آرتروز یا سایر بیماری های مزمن
● ابتلا به برخی از مشکلات روانی مثل افسردگی، اضطراب و استرس
● اضافه وزن
● سطح پایین سلامتی عمومی
سن و سال نیز یکی از عوامل مؤثر در خشکی و درد مفاصل محسوب می شود. با گذشت زمان و افزایش سن، احتمال بروز چنین مشکلاتی بیشتر می شود.
در برخی موارد علت درد کف پا یا درد پاشنه پا، به خصوص درد تیز پاشنه، اغلب ناشی از التهاب فاسیای کف پا است. جهت تشخیص و درمان التهاب و یا درد مفاصل بهترین کار مراجعه به متخصص ارتوپد است.
رایج ترین علل درد مزمن در مفاصل شامل موارد زیر می شود:
استئوآرتریت یکی از انواع رایج آرتروز است. استئوآرتریت زمانی اتفاق می افتد که با گذر زمان غضروف ها (غشای محافظ بین استخوان ها) به تدریج از بین می روند.
مفاصل در این شرایط خشک و دردناک می شوند. روند پیشرفت و شکل گیری استئوآرتریت آهسته بود و معمولاً طی سنین میانسالی خود را نشان می دهد.
آرتریت روماتوئید یک بیماری مزمن است که باعث التهاب و درد در مفاصل بیمار می شود. در این بیماری غالباً مفصل های بیمار تغییر شکل می دهند. این تغییر شکل بیشتر در انگشتان و مچ دست دیده می شود.
در بیماری دردناک نقرس، کریستال های بدن در مفاصل انباشته شده و باعث ایجاد درد و التهاب شدید در این ناحیه می شوند. این مشکل بیشتر در انگشت شست پا رخ می دهد.
بیماری بورسیت در اثر استفاده ی بیش از حد از مفاصل رخ می دهد. نواحی لگن، زانو، آرنج و کتف ها بیشتر از سایر نواحی بدن تحت تأثیر این بیماری قرار می گیرند.
این موارد می توانند باعث درد حرکتی موقت در مفاصل شوند.
مواردی مثل شکستگی های استخوان می توانند به مفاصل آسیب جدی برسانند.
تاندونیت به نوع خاصی از التهاب تاندون ها (باند های انعطاف پذیری که وظيفه ی اتصال عضلات به استخوان ها را بر عهده دارد) گفته می شود.
این التهاب معمولاً در نواحی آرنج، پاشنه پا و کتف ها دیده شده و غالباً در اثر استفاده ی بیش از حد از مفصل مربوطه شکل می گیرد.
با وجود اینکه پزشک معمولاً قادر به درمان کامل درد در تمام بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید نیست، اما شما با انجام روش هایی می توانید شدت درد را کاهش دهید.
در بسیاری از موارد، درد شما با مصرف دارو های بدون نسخه ی داروخانه ای یا با انجام تمرینات ورزشی ساده ی روزانه قابل درمان است.
در موارد دیگر، درد شما ممکن است جدی تر باشد و تنها با مصرف دارو های خاص تجویزی یا جراحی درمان شود.
ممکن است برای کاهش درد، پزشک شما درمان های خانگی ساده ای مثل قرار دادن پد گرم یا سرد روی ناحیه ی آسیب دیده (برای مدت کوتاه چندین بار در روز) را تجویز کند. حمام در وان آب گرم نیز می تواند برای کاهش درد مفید باشد.
ورزش های سبک می توانند به بازیابی قدرت و توان عملکردی مفاصل شما کمک کنند. بهترین ورزش های پیشنهادی برای کاهش درد مفاصل قدم زدن، شنا و سایر ورزش های سبک هوازی می باشند. همچنین بیمارانی که ورزش یا کار سنگین انجام می دهند، باید از شدت این فعالیت ها کم کرده یا به طور کلی موارد سبک تر را جایگزین کنند.
تمرینات کششی نرم و سبک نیز می تواند مناسب باشد. قبل از شروع یا ادامه ی هر فعالیت ورزشی، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید.
در صورت نیاز، پزشک ممکن است برای کاهش فشار وارد شده به مفاصل، به شما کاهش وزن را توصیه کند.
استامینوفن (تیلنول) یا دارو های ضد التهاب (ایبوپروفن)، مصرف استامینوفن و دارو های ضد التهاب می تواند به کاهش درد مفصلی شما کمک کند.
هر دوی این دارو ها از داروخانه بدون نسخه قابل تهیه هستند، اما برای تهیه دوز های بالا ممکن است نیاز به تجویز پزشک داشته باشید.
در صورتی که سابقه ی زخم معده، بیماری کلیه یا بیماری کبد را دارید، برای اطمینان از عدم بروز هر گونه خطر احتمالی قبل از مصرف دارو با پزشک خود مشورت کنید.
با اعمال دارو های موضوعی مثل پماد ها و ژل های مخصوص روی نواحی آسیب دیده می توانید از درد مفصل خود کم کنید.
برخی از این موارد بدون نسخه در دسترس هستند، در حالی که برای تهیه ی برخی دیگر نیاز به نسخه ی پزشک خواهید داشت.
مصرف برخی از مکمل های غذایی مثل گلوکزامین می تواند به کاهش درد های مفصلی کمک کند. پیش از شروع مصرف مکمل های غذایی با پزشک خود مشورت کنید. اگر درمان های ذکر شده جواب نداد، پزشک ممکن است موارد زیر را تجویز کند:
کمک های حمایتی مثل عصا یا دستگاه ارتز در کفش می تواند -با حمایت از مفصل مربوطه- باعث کاهش درد و آسان کردن تحرک شود.
پزشک، یا متخصص فیزیوتراپی یا کار درمانی شما می تواند در زمینه ی انتخاب گزینه حمایتی مناسب به شما مشاوره دهد.
درمان های فیزیوتراپی یا کار درمانی در کنار یک برنامه ی متعادل ورزشی می تواند باعث کاهش تدریجی درد و بازگشت انعطاف پذیری بدن شما شود.
این دسته از دارو ها می توانند برای کمک به ارتقای کیفیت خواب بیمار دچار درد مفاصل به کار گرفته شوند.
تزریق مستقیم انواع خاص استروئید به مفاصل می تواند -به طور موقت- از درد و ورم مفصلی کم کند.
لطفاً به خاطر داشته باشید حتی دارو هایی که بدون نسخه نیز در داروخانه ها ارائه می شوند ممکن است روی افراد مختلف تأثیر متفاوتی بگذارد.
دارویی که برای دوست شما بسیار مؤثر بوده است می تواند برای شما بی تأثیر باشد. بنابراین، باید تجویزات پزشک خود را به دقت دنبال کنید و در صورت مشاهده هر گونه عوارض جانبی یا عدم تأثير دارو، این موضوع را با پزشک خود در میان بگذارید.
۵ 
۰ 
