آیتک سلامت متولد ۱۱ دی ۱۳۷۹ در تبریز، والیبالیست ملی پوش است
تحصیل کرده رشته تربیت بدنی بوده که ورزش را از ۱۱ سالگی با ژیمناستیک شروع کرد و در ۱۳ سالگی به دلیل رشد بالای قدش به سمت والیبال رفت
او از ۱۵ سالگی برای تیم ملی والیبال ایران بازی می کند و با ۱۸۸ سانتی متر قد و ۸۴ کیلوگرم وزن در پست پشت خط زن بازی می کند
آیتک سلامت قراملکی در شهر تبریز استان آذربایجان شرقی به دنیا آمده است و یک برادر کوچکتر از خود به نام آراز دارد و نام پدرش غلامعلی سلامت و نام مادرش اکرم احمدنژاد است
از ۷ تا ۱۱ سالگی ژیمناستیک کار کردم و در این رشته موفق به کسب مقام سوم کشور هم شدم، اما قدم بلندتر شد و به دلیل شرایط فیزیکی ام فعالیت در این رشته برایم دشوار شد
پایه بدنم را با ژیمناستیک ساخته ام و از ۱۳ سالگی والیبال را شروع کردم. از ۱۵ سالگی به طور حرفه ای این رشته را دنبال کردم و به اردوی تیم ملی راه پیدا کردم
والیبال حرفه ای خود را از ۱۴ سالگی با بازی در آکادمی والیبال تبریز شروع کرد
سال ۱۳۹۴ در ۱۵ سالگی هم مورد توجه مربیان تیم شهرداری تبریز قرار گرفت و به این تیم پیوست و تا سال ۱۳۹۶ برای این تیم بازی کرد
بیوگرافی آیتک سلامت والیبالیست
سال ۱۳۹۷ جهت تجربه فضا جدید به عضویت تیم توپکا بابلسر منتقل شد
پس از یک سال حضور تصمیم به جدایی گرفت و به تیم باریج اسانس کاشان پیوست و پس از آن مسابقات به دلیل شیوع ویروس کرونا ناتمام ماند
سال ۱۳۹۹ در ۲۰ سالگی به تیم ذوب آهن اصفهان ملحق شد و طی یک سالی که با این تیم بود مقام دوم لیگ برتر والیبال بانوان را تجربه کرد
پس از دو سال دوری سال ۱۴۰۰ بار دیگر پیراهن باریج اسانس کاشان را بر تن کرد و تا سال ۱۴۰۱ برای این تیم توپ زد
او با این تیم ۱ قهرمانی لیگ برتر بانوان را دشت کرده است
سال ۱۴۰۱ در ۲۲ سالگی تصمیم گرفت تا والیبال خود را پس از ۳ سال خارج از اصفهان دنبال کند و به تبم سریک گنبد منتقل شد و به مدت یک سال برای این تیم گنبدی به میدان رفت
او بواسطه بازی های درخشانش در سریک گنبد به عنوان بارزش ترین بازیکن لیگ برتر برگزیده شد
عکس آیتک سلامت و برادرش
سال ۱۴۰۲ در ۲۳ سالگی به عضویت تیم سایپا درآمد و هم اکنون در این باشگاه مشغول بازی است
سال ۱۴۰۲ با تیم سایپا مقام قهرمانی لیگ برتر بانوان را به دست آورد و مجموعا با کسب ۲۸۵ امتیاز توانست جوایز بهترین پشت خط زن و امیتاز آور ترین بازیکن لیگ را از آن خود کند
وی پیش از این هم در سال ۱۳۹۸ و ۱۴۰۰ به هنوان بهترین پشت خط زن لیگ برتر بانوان انتخاب شده بود
نخستین بار در ۱۵ سالگی به اردوی تیم ملی نوجوانان ایران دعوت شده و پس از بازی در رده های جوانان و امید توانست به پیراهن تیم ملی بزرگسالان ایران دست یابد
اول با ژیمیناستیک به عنوان ورزشى انفرادى شروع کردم اینکه حال چه باخت و چه برد، یا کسب عنوانى فردى به حساب مى آمد و موفقیتى شخصى محسوب مى شد برایم به هیچ عنوان دلچسب و لذت بخش نبود
دلم مى خواست در ورزشى فعالیت کنم که با همکارى دوستانم و دیگران موفق شوم، خوشحالم که روى برادرم نیز تأثیرگذار بوده ام و آراز بصورت حرفه اى جذب والیبال شده و این رشته را دنبال مى کند
من آدمى تهاجمى نیستم، برخوردهاى فیزیکى را هم دوست ندارم، کار تیمى، همدلى و جمعى ورزش کردن یا در ورزش بصورت گروهى به موفقیت رسیدن برایم جذاب تر بوده و هست
خیلى از نزدیکان با اصرار فراوان تلاش کردند که بسکتبال را انتخاب کنم اما از برخورد فیزیکى در ورزش ابا دارم و به قول معروف ورزش هاى فیزیکى به روحیاتم نمى خورد
والیبال را دوست دارم چون هم ورزش گروهى و تیمى با توپ محسوب مى شود و هم یک تور بین ما و تیم رقیب فاصله است
اینکه از پشت تور بدون هیچ تماس و برخورد فیزیکى با رقیبان، مقابل هم صف آرایى مى کنیم برایم بسیار جذاب تر به حساب مى آید
در تبریز پتانسیل خیلی خوبی برای اسپانسر شدن برای والیبال بانوان وجود دارد و در صورت اینکه تبریز صاحب تیم شود، باعث افتخار است که پیراهن تیم شهر خودم را بر تن کنم، تراکتوری ام
فوتبالی نیستم ولی بلاخره به عنوان یک تبریزی و تورک خیلی عادی است که تراکتوری باشم
سعی می کنم کسی را اذیت نکنم ولی خب بیشترین میزان اذیتم دوری از خانوادهام بوده که برای من خیلی تلاش کردند و این موضوع باعث نگرانی شان است
بنابراین ترجیح می دهم زمان بیشتری را با خانواده ام سپری کنم
تصمیم برای لژیرنر شدن را قبلاً گرفته ام و چند پیشنهاد هم داشته ام، ولی نمی خواهم به هر قیمتی این اتفاق بیفتد
به دنبال این هستم که هم لیگ خوبی باشد و هم از لحاظ شرایط و امنیت مناسب باشد
امیدوارم تیمی پیدا کنم که این اتفاق بیفتد، اخیراً از تیم هایی از کشورهای ترکیه، روسیه و آلمان پیشنهاد داشتم و باید دید چه پیش می آید
خانواده آزمون واقعا یک خانواده تمام عیار هستند که ما را هم جزیی از خانواده می دانستند
آقای خلیل آزمون و طاهر آزمون، مادر و پدر آقا سردار آزمون با ما جوری برخورد می کردند که انگار ما واقعا دختر خودشان بودیم یعنی هیچ کم نگذاشتند چه مالی چه از لحاظ حمایتی
به مادر سردار مریم خاله می گوییم و ایشان در تمام مراحل بازی ها حضور داشتند و کنار ما بودند و حمایت کردند و با ما اشک ریختند و خندیدند
۳۶
۳
