زگیل های تناسلی، زائده یا برآمدگی هایی روی پوست هستند که توسط ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می شوند. این زگیل ها شایع و قابل درمان هستند و ممکن است به شکل موارد زیر ظاهر شوند:
زگیل های منفرد
گروه های کوچکی از چند زگیل که به شکل یک گل کلم کوچک هستند
دارای رنگ یکسان یا متفاوت با پوست مجاور خود.
نگران زگیل تناسلی نباشید! در این مواقع بایستی حتماً به پزشک یا متخصصین مربوطه مراجعه نمود. این افراد می توانند زگیل تناسلی را تشخیص داده و برای درمان آن اقدام کنند.
زگیل ها روی پوست محل های زیر بروز پیدا می کنند:
نواحی اطراف اندام های تناسلی
واژن
فرج (لب های اطراف واژن و کلیتوریس)
دهانه ی رحم
مقعد و راست روده
آلت تناسلی (شامل خارج و درون مجرای ادراری)
کیسه ی بیضه (اسکروتوم)
زگیل تناسلی نباید باعث درد یا مشکلات جدی شود اما ممکن است ناخوشایند بوده و برای بعضی افراد ناراحت یا نگران کننده باشد. گاهی اوقات ممکن است خونریزی داشته یا احساس خارش کند. آنها همچنین ممکن است در طول رابطه جنسی اذیت کننده باشند. وجود زگیل در مجرای ادرار می تواند جریان طبیعی ادرار را تغییر دهد (مثلاً ادرار به طرفین جریان پیدا می کند).
زگیل های تناسلی توسط HPV ایجاد می شوند. HPV ویروس شایعی است که حدود ۸۰ درصد افراد در طول عمر خود به آن مبتلا خواهند شد. این ویروس از طریق تماس پوست با پوست و از طریق موارد زیر منتقل می شوند:
رابطه جنسی واژینال
رابطه جنسی مقعدی
رابطه جنسی دهانی
لمس در ناحیه اندام تناسلی
این ویروس از طریق مورد زیر نیز انتقال می یابد:
به اشتراک گذاشتن وسایل جنسی
به آن دسته از انواع HPV که باعث بروز زگیل های تناسلی می‌شوند، HPV کم ریسک می گویند. کم ریسک به این معنا است که این سویه ها ارتباطی با سرطان ندارند.
زگیل های تناسلی معمولاً به دو روش مختلف درمان می شوند:
کرم و محلول
کرم یا محلول ها را می توان به طور مستقیم بر روی زگیل ها به کار برد تا به حذف آن ها کمک کند. به این درمان «درمان موضعی» می گویند. این داروها را خود شخص می تواند روی زگیل قرار دهد. با این حال، گاهی ممکن است به یک پزشک یا پرستار برای انجام این کار نیاز باشد.
درمان های موضعی، سلول های زگیل را از بین می برند یا به سیستم ایمنی در تشخیص و حمله به زگیل ها کمک می کنند. این درمان ها معمولاً برای زگیل های نرم تر استفاده می شوند.
برداشتن زگیل ها
زگیل ها می توانند از طریق موارد زیر از بین رفته و حذف شوند:
کرایوتراپی (انجماد زگیل ها)
جراحی
این درمان ها که گاهی اوقات «روش های فرسایشی یا ابلیتیو» نامیده می شوند، بایستی توسط یک پزشک یا پرستار انجام شوند. ممکن است برای از بین بردن کامل زگیل تناسلی به بیش از یک جلسه ی درمان نیاز باشد.
افراد بارداری که از قبل به زگیل تناسلی مبتلا بوده اند بایستی این موضوع را با پزشک خود در میان بگذارند. زگیل ها در طی دوران بارداری ممکن است بزرگتر شده یا تعدادشان بیشتر شود. هر نوع زگیل تناسلی می تواند به صورتی ایمن و بدون خطری درمان شود، در این مورد می بایست با ماما یا پزشک خود مشورت کرد.
خطر انتقال زگیل تناسلی در طول زایمان طبیعی وجود دارد، اما این مورد به ندرت اتفاق می افتد. اگر عفونت منتقل شود، زگیل ها معمولاً روی پوست کودک ظاهر خواهند شد.
برخی از نوزادانی که در گلوی خود زگیل دارند ممکن است به بیماری ای به نام «پاپیلوماتوز تنفسی عودکننده» مبتلا شوند که می تواند تنفس را دشوار کند. با این حال، این مورد بسیار نادر بوده و قابل درمان است.
اکثر افرادی که باردار هستند و زگیل تناسلی دارند، می توانند بدون هیچ خطری زایمان طبیعی انجام دهند. زگیل تناسلی بزرگ، به ندرت ممکن است روی دهانه ی رحم ظاهر شده یا کانال زایمان را مسدود کند. در صورت بروز این اتفاق، احتمالاً پزشک روش سزارین را پیشنهاد می کند.
۵
۰
