بیوگرافی قاسم حدادی فر فوتبالیست و همسرش با عکس و ناگفته ها از شروع تا درخشش و مربیگری او را می خوانید
قاسم حدادی فر متولد ۲۱ تیر ۱۳۶۲ در اصفهان، فوتبالیست بود
فوتبال را از پایه های ذوب آهن آغاز کرده و در پست هافبک برای تیم ذوب آهن به میدان میرفت و هم اکنون در کادر فنی ذوب آهن مشغول به کار است
قاسم حدادی فر (Ghasem Hadadifar) در شهر اصفهان به دنیا آمده است
یک خانواده کاملا فوتبالی دارد، یک برادر بزرگتر به نام محمدرضا دارد که مربی فوتبال بوده و یک برادر کوچکتر به نام علی رضا دارد که او هم فوتبالیست بود
فوتبال خود را سال ۱۳۷۵ از ۱۳ سالگی با پیوستن به آکادمی ذوب آهن اصفهان آغاز کرد
او سپس سال ۱۳۸۲ در ۲۰ سالگی به تیم اصلی راه یافت و سال ۱۴۰۱ پس از اتمام قرارداد با این تیم در ۳۹ سالگی از مستطیل سبز خداحافظی کرد
بیوگرافی قاسم حدادی فر بازیکن فوتبال
قاسم حدادی فر مجموعا ۳۳۰ بار پیراهن گاندو های اصفهانی را بر تن کرد و توانست ۱۵ گل برای این تیم به ثمر برساند
فصل ۱۳۹۴ – ۱۳۹۳ به واسطه بازی های درخشانش در تیم ذوب آهن، به عنوان مرد سال فوتبال ایران برگزیده شد
او با این تیم ۳ قهرمانی جام حذفی، ۱ قهرمانی سوپرجام، ۴ مقام دومی لیگ برتر ایران و ۱ مقام دومی لیگ قهرمانان آسیا را به دست آورده است
سال ۱۳۸۴ در ۲۲ سالگی توسط سران باشگاه ذوب آهن جهت کسب تجربه بیشتر به مدت ۱ سال به تیم صنعت نفت آبادان قرض داده شد
دی ۱۳۹۰ در ۲۸ سالگی جهت گذراندن دوران سربازی به مدت ۶ ماه به تیم تراکتورسازی تبریز منتقل شد و با این تیم به مقام نایب قهرمانی لیگ برتر دست یافت
پس از اتمام دوران خدمتش، پیشنهادی از سوی تیم تراکتورسازی تبریز جهت تمدید قرارداد با این تیم به وی داده شد ولی او این پیشنهاد را نپذیرفت و به تیم ذوب آهن اصفهان بازگشت
اولین بار سال ۱۳۸۹ در ۲۷ سالگی توسط افشین قطبی سرمربی وقت، به تیم ملی ایران دعوت شد و تا ۱۳۹۳ در اردوی های تیم ملی حضور داشت
حدادی فر بازیکنی باهوش و خلاق بوده و مهارت در ارسال پاس های عمقی، قدرت شوتزنی بالا و حفظ توپ عالی از خصوصیات بارز او می باشد
سال ۱۴۰۱ در ۳۹ سالگی به عنوان دستیار مهدی تارتار در تیم ذوب آهن اصفهان انتخاب شد و هم اکنون در این سمت مشغول به کار است
در خانواده ای به دنیا آمده ام که محل زندگیمان فاصله ۵ کیلومتری ۱۰ کیلومتری با کارخانه بزرگ ذوب آهن داشت و از سال ۱۳۷۰ – ۱۳۶۹ وقتی در همان شهرک صنعتی ذوب آهن؛ فراخوان زدند و در این فراخوان شرکت کردم و استارت فوتبالم از شش، هفت سالگی زده شد
حضور در آکادمی، ردههای سنی تا افتخار بستن بازوبند ذوب آهن را دارم، به بستن بازوبند در لیگ و آسیا افتخار کردهام و لحظات خوبی را پشت سر گذاشتم
لحظات تلخی هم بوده ولی من از تک تک لحظاتش لذت بردم و چیزی نیست که از آن پشیمان باشم. من با قلبم انتخاب کردم و همیشه هم به آن افتخار میکنم
قاسم حدادی فر سال ها پیش ازدواج کرده است که ثمره این زندگی یک فرزند پسر به نام «بهراد» و یک دختر به نام «هیداد» می باشد
عکس قاسم حدادی فر و فرزندانش
سال ۱۳۸۸ جام در دستانمان بود و این حسرت بزرگ زندگی من است که نتوانستم، حداقل حقم بوده که یک بار جام را لمس کنم،با سه امتیاز اختلاف قهرمان نشدیم.
بازی آخر در اهواز بود و عدم تمرکز باعث شد حسرت بزرگی برای آن نسل اتفاق بیفتد، در جام باشگاههای آسیا هم تیمی که در فینال با آنها بازی داشتیم ضعیفتر از تیمهای مراحل حذفی بود ولی بازهم عدم تمرکز باعث شد حسرت بخوریم، این اتفاق در دوران فوتبالم نیفتاده و امیدوارم در دوران مربیگریام رخ دهد
پیشنهاداتی از استقلال و پرسپولیس برایم بوده است، نزدیکانم و حتی مربی وقت تیم ملی همیشه میگفتند باید در تیم بزرگ بازی کنی
آقای کیروش با خودم هم صحبت میکردند و میگفتند باید شرایطت را در این تیم ها امتحان کنی و وارد این چالشها بشوی اما همیشه دوست داشتم بهترین اتفاق در تیم خودم برایم رخ بدهد و حتی گفتم اگر بخواهم به جام جهانی بیایم هم دوست دارم با پیراهن ذوب آهن باشد و این افتخار نصیب خودم و باشگاهم بشود که از طریق ذوب آهن به جام جهانی رفتم
اواخر فوتبال اتفاقات خوبی برایم نیفتاد ولی هیچ گلهای نیست و با آن کنار آمدم، همیشه لحظه آخر بهانهای داشتم که بمانم و به تیمم کمک کنم و با افتخار این کار را کردم و پشیمان هم نیستم
من ۱۴ – ۱۵ ساله بودم و در تیم نوجوانان ذوب آهن حضور داشتم که استعدادیابهای باشگاه فیورنتینا آمدند و همه تیمهای پایه را رصد کردند و من را انتخاب کردند
تا پای پرواز هم رفتم که بروم و مدتی آنجا باشم ولی نمیدانم چه اتفاقی افتاد که کنسل شد و در نهایت این اتفاق هم رخ نداد، من حتی کارهای خروج از کشور و بلیتهایم آماده شده بود اما کنسل شد
من تا ۳۲ – ۳۳ سالگی مصدومیت خاصی نداشتم و فقط جزئی بوده و نهایتا پس از دو سه هفته به میادین برگشتم ولی ۳۳ سالگی در دوره آقای گلمحمدی اولین مصدومیت رباط صلیبی را تجربه کردم؛ بازیِ قبل از سوپرکاپ بود و روی یک اتفاق ساده رباط دادم و در عرض ۵-۶ سال سه بار به اتاق عمل رفتم و سه بار رباطم را عمل کردم
داستان زندگینامه قاسم حدادی فر
فکر میکنم کمترین حقم بود که با لباس خودم تیم ذوب آهن و در زمین، از فوتبال خداحافظی کنم، به من ثابت شد آدم به چیزهایی که دوست دارد نمیرسد و جای اندوه بزرگی برای من است ولی حداقل برای من یک نکته مثبت داشت که کسی اشکم را ندید و کسی ندید که من روی نیمکت بنشینم
مربیگری چالش سختی است ولی با شناختی که از خودم دارم از عهدهاش برمیآیم
امیدوارم بتوانم کسب تجربه کنم و چیزهایی که میخواهم را یاد بگیرم، دوست دارم روز به روز پیشرفت کنم و در نهایت یک روز با ذوب آهن قهرمان لیگ برتر شوم
هر کسی که وارد هر مسیری میشود، هدفهایی دارد، هدف من این است که بیشتر یاد بگیرم. فوتبال بازی کردن با مربیگری زمین تا آسمان فرق میکند و دوست دارم ابتدا یاد بگیرم و بعد از آن برای تیمم و فوتبال کشورم مثمر ثمر باشم