بسیاری از والدین با افزایش سن تغییراتی را در رفتار فرزندشان مشاهده می کنند، به عنوان مثال؛ برخی از کودکان تمایل به بدخلقی دارند و با بزرگ‌تر شدن، رفتارهای سخت و عبوس از خود نشان می دهند که والدین را متعجب می‌کنند که چگونه می‌توانند با کودک بداخلاق خود رفتار کنند
معمولاً کودکان با عبوس بودن، خشم و ناله می خواهند ابراز ناراحتی و نارضایتی داشته باشند با این حال، والدین ممکن است کنار آمدن با عصبانیت‌های مداوم و رفتارهای متکبرانه فرزندانشان را دشوار بدانند اما اجرای برخی از ترفندهای آسان و در عین حال مؤثر والدین می تواند به درک مشکلاتی که فرزند شما ممکن است تجربه کند کمک کن
آیا می‌خواهید راه هایی را بدانید که به کودکتان کمک می‌کند تا آرام و آرام باشد و از عصبانیت مداوم او جلوگیری کنید؟ در این مقاله نکات مفیدی در مورد برخورد با یک کودک بداخلاق را بررسی کنید
توجه والدین باعث مراقبت و تثبیت فرزند می شود بنابراین مطمئن شوید که همسرتان و شما زمان کافی را برای پرورش فرزندتان صرف می کنید
گذراندن وقت با والدین باعث خوشحالی کودکان می شود و به آنها کمک می کند تا در مورد مشکلات خود صحبت کنند که نقش زیادی در جلوگیری از عبوسی آنها دارد
توجه داشته باشید که خانه جایی است که کودکان می توانند آزادانه و با خیال راحت حرف بزنند بنابراین برای ایجاد و حفظ فضایی امن و دلپذیر در خانه تلاش کنید
به کودک خود توجه کنید، از بحث و مشاجره با سایر اعضای خانواده بخصوص والدین کنار فرزند خودداری کنید و سعی کنید زمانی که کودک خود را ناراحت یا در حالت عبوس یا بد خلق می بینید، با او صحبت کنید، اگر فرزند شما خانه را مکانی امن برای بیان صحبت هایش ببینید، حتما از مشکلات خود حرف خواهد زد
هنگامی که متوجه شدید که کودکتان اخم کرئه است، این موضوع را به او گوشزد کنید و تشویقش کنید تا مشکلات خود را با کلمات بیان کند، به کودک خود اطمینان دهید که به مشکل او پاسخ منفی نخواهید داد، سعی کنید با فرزندتان به طور موثر ارتباط برقرار کنید
اغلب، کودکانی که در برقراری ارتباط با مشکلات خود مشکل دارند، با نوشتن آنها احساس بهتری دارند بنابراین کودک غمگین یا در حال پرورش خود را تشویق کنید که یک دفتر خاطرات داشته باشد زیرا به او کمک می کند بر استرس غلبه کند
هنگامی که کودک شما بداخلاق و تحریک پذیر می شود، از واکنش بیش از حد و رفتار خشن نسبت به او خودداری کنید، اگر متوجه شدید که او بی دلیل متکبر است، آنها را نادیده بگیرید و اجازه دهید متوجه شوند که شما از نوسانات خلقی غیرمنطقی آنها لذت نخواهید برد
آیا می دانستید؟ کودکان نمی توانند احساسات خود را به طور موثر بیان کنند و این احساسات طاقت فرسا باعث عصبانیت یا عصبانیت آنها می شود، شما می توانید به سادگی در کنار آنها بنشینید یا بدون اینکه چیزی بگویید آنها را در آغوش بگیرید تا زمانی که ساکت شوند و بتوانند احساسات خود را بیان کنند
اطمینان حاصل کنید که کودک شما از هیچ استرسی رنج نمی برد، از توقعات زیاد که نامناسب هستند و فرزندتان را مجبور به مطالعه برای ساعات طولانی می کند، پرهیز کنید
فرزندتان را تشویق کنید تا تعادل خوبی بین ساعات مطالعه و بازی خود ایجاد کند همچنین از نشان دادن خشم خود بپرهیزید زیرا ممکن است آنها را مضطرب کند
سعی کنید از نظر تحصیلی فرزند خود را با سایر کودکان هم سن و سال خود مقایسه نکنید
«بیکندرا تاپا» (نویسنده) تاکید می کند که کودکان می توانند حتی در موقعیت های غیر آسیب زا با مبارزات عاطفی روبرو شوند و والدین می توانند از یک استراتژی ساده برای کمک به آنها برای مقابله استفاده کنند او می گوید: «دخترم چند هفته پیش برای حضور در مسابقه دویدن در مدرسه تحت فشار و نگران بود که در مسابقه برنده نشود؛ تا اینکه همسرم برای منحرف کردن ذهن دخترمان از مسابقه روز بعد، از او خواست که نقاشی بکشد
دخترم ۱۵ دقیقه بعدی را صرف کشیدن نقاشی کرد، او یک گل و یک زنبور را کشید، از او پرسیدم که چرا این نقاشی را انتخاب کرد؟ او در پاسخ گفت: به بهار فکر می کردم
او را به خاطر خلاقیت و تلاشش تحسین کردیم که همین اتفاق، احساس آرامش و خوشحالی را به وی منتقل کرد، بعد از آن با فراموش کردن رویداد فردا، شروع به بازی با اسباب بازی هایش کرد که همین اتفاق باعث شد خواب شبانه خوبی داشته باشد و روز بعد نیز در مسابقه خوب بدود
کودکان مبتلا به کمبود تغذیه اغلب دچار نوسانات خلقی می شوند پس مطمئن شوید که تغذیه مناسبی را برای کوچولوی عزیزتان فراهم می کنید
یک رژیم غذایی متعادل و مغذی برای کودک خود برنامه ریزی کنید و مطمئن شوید که رژیم غذایی او حاوی تمام مواد مغذی لازم برای حفظ سلامت جسمی و روانی است
اگر کودک شما از هر گونه کمبود تغذیه ای رنج می برد، با پزشک خود مشورت کنید و تغییراتی را در رژیم غذایی کودک خود ایجاد کنید، مطالعات نشان می دهد که ویتامین های B و اسیدهای چرب برای کودکان بد خلق بسیار مفید هستند
اگر کودک از کمبود ویتامین B رنج می برد ، بر خلق و خوی کودک تأثیر منفی می گذارد همچنین می توانید با راهنمایی پزشک به آنها مکمل های B کمپلکس بدهی
اگر کودک شما شروع به گریه کردن، پا زدن یا عصبانیت کرد، از توجه کردن خودداری کنید، اگرچه نادیده گرفتن عصبانیت‌ها ممکن است در ابتدا رفتار را تشدید کند، اما در نهایت، زمانی که فرزندتان متوجه شود که شما توجهی نمی‌کنید، رفتارش را تغییر می‌دهد
صبور باشید، هنگامی که آنها آرام می شوند، توجه مثبت را برای تقویت رفتار مناسب ارائه دهید.
برای بچه های کوچک و بداخلاق، نشانه های بصری می تواند موثر باشد برای این کار، توجه آنها را با آینه‌سازی حالتشان جلب کنید و از انگشتانتان برای تبدیل آن به لبخند استفاده کنید
آنها ممکن است همین کار را انجام دهند و دوباره خوشایند باشند، اگرچه ممکن است هر بار کار نکند، ارزش امتحان کردن را دارد تا بر روحیه آنها تأثیر مثبتی بگذارد
مراقب باشید اگر کودک شما در حین غر زدن به خود یا دیگران آسیب می رساند، باید فوراً آن را متوقف کنید در حالی که عصبانی شدن طبیعی است، آسیب رساندن به خود یا دیگران طبیعی نیست ئ این عادت را نباید تشویق کرد یا از آن گذشت
کودکانی که هنوز از لحاظ کلامی برای بیان خواسته‌ها، دوست نداشتن‌ها و ناامیدی‌های خود مجهز نیستند، ممکن است به عبوس کردن متوسل شوند.پ
همه کودکان ممکن است بداخلاق نباشند، اما معمولاً در هنگام نارضایتی اخم می کنند، والدين نبايد تسليم اين رفتار شوند، بلكه روي زمينه هاي بهبودي خود كار كنند تا كودكان بياموزند كه خود را بهتر ابراز كنند
هیچ سن ثابتی برای زمانی که کودکان از عبوس شدن دست می کشند، مشخص نشده است برای برخی، ممکن است به نوجوانان نیز گسترش یابد، هنگامی که یاد بگیرند احساسات خود را منتقل کنند ، ممکن است رفتار عبوس خود را متوقف کنند
عصبانیت و عبوسی ممکن است راهی برای کودکان باشد تا در زمانی که احساس می کنند کنار گذاشته شده اند، توجه خود را جلب کنند
اگر آنها معتقد باشند که از والدین خود وقت یا توجه کافی دریافت نمی کنند، ممکن است رفتار ناله ای از خود نشان دهند و رفتار کنند یا عصبانی شوند تا مورد توجه قرار گیرند اگرچه برخورد با این رفتار ممکن است چالش برانگیز باشد، اما دادن عشق و تشویق به آنها بسیار مهم است سعی کنید هر روز زمانی را با آنها بگذرانید و به آنها بگویید که می توانند روی شما حساب کنند
با رشد کودکان، رفتارها و عادات آنها ممکن است تغییر کند، گاهی اوقات بچه ها عادت به غر زدن پیدا می کنند و اخم کردن اغلب نشان می دهد که کودک از چیزی ناراحت است اگرچه این یک رفتار طبیعی است، اما گاهی اوقات ممکن است تحمیل این اتفاق برای پدر و مادر کردن یک کودک طاقت فرسا باشد
با این حال، از دست دادن صبر یا عصبانی شدن ممکن است هیچ کمکی نکند در عوض، زمان با کیفیتی را با کودک خود بگذرانید و نیازهای او را درک کنید، محیطی امن و دوست داشتنی را در خانه ایجاد کنید که در آن احساس راحتی کنند
اگر نمی توانید احساسات کودک خود را درک کنید، او را تشویق کنید تا احساسات خود را به صورت شفاهی بیان کند، پیروی از این مراحل به ایجاد یک محیط شاد در خانه کمک می کند که در آن فرزند شما دلایل کمتری برای اخم کردن داشته باشد
